Зейнел Карабулут Биз Турклуğун Ярыйыз

Her davadan kutludur, Turan denilen dava,
Zırıltı dinlemeyiz, boş ağızdan bedava,
Herkes taraf olurken uydurduğu bir safa,
Bizim tarafımız da dünyadaki Türk kadar,
Biz Türklüğün yarıyız, Türkçülük de bize yar!
Midemiz kabul etmez, yabanın ekmeğini,
Ne el düdüğü çaldık, ne tuttuk tokmağını,
Arab’ın dili vermez, bize Türk uçmağını,
Dilimiz Türkçe söyler, kalbimiz Türkçe atar,
Biz Türklüğün yarıyız, Türkçülük de bize yar!
Derdiyle dertlenirken bütün esir yurtların,
Devasını söyleriz, usandıran dertlerin,
İsyanıdır öfkemiz, isyanı bozkurtların!
Bu öfke Çin Seddi’ni, Demir Perde’yi yırtar!
Biz Türklüğün yarıyız, Türkçülük de bize yar!
Adaletse temeli, dil uzatmayız mülke,
Milletten kutsal değil; ne bir rejim ne ülke!
Ayrı vatan olamaz, özü sözü bir Türk’e,
Meydanda yoksa düşman, bir saray basan çıkar!
Biz Türklüğün yarıyız, Türkçülük de bize yar!
Karnımız doydu artık, anayurttan göçlere,
Bükecek boynumuz yok ne iç ne dış güçlere,
Ne de kardeş diyoruz, o vatansız piçlere!
Kardeşlik yalanını, kürdün kardeşi atar!
Biz Türklüğün yarıyız, Türkçülük de bize yar!