Йекта феат Элем-Энказ

Hey, sana bi şeyler yazdım dinle biraz



Seni kendime sakladım hep lan

Bu yöndeydi bak bencilliğim

Tonla insanla görüşüyodun ama sürekli bendim incittiğin

Sandalı aldım gidiyorum açıklarda boğulucam çok ciddiyim

Aklımı kendimi kaybediverdim deli gömleğim var yok kimliğim

Halimden hiç anlamadın ki kendimi yerine koydum deme

Beni sevdiğini söylerken bile bi gram içinde yoktum gene

Derdim gebe, kara saçlarımla inanmıştım her cümlene

Ak saçlarımla sövüyorum şimdi

Seni üzmeyeyim diye koymadığım her ünleme

Neyse...

Devamı var, gel…



İçimde gözyaşı içimde büyük dert kadarsın

İçimde hiç kadarsın derdime dert katarsın

İçimde yıkık kent şu siktiğin kalp kadarsın

Gelecek dedim anneme söylediğim tek yalansın

Aldın da beni bünyem zayıf kalbe koyamadın

Gerçekleri geçtim henüz hayallerime doyamadım

Yazık be açıkçası en fazla koyan

Gözünde dost dediğin kancık kadar değerli olamadım.

Vermiyor artık eskisi gibi haz, tükür beni kahpe üstüne bas!

Maskeni çıkar beni de kullandın tebrikler lan listene yaz

Getiriverdin şehrime yas, buralar artık pek bi ayaz

Ben kıyamıyorum hala hadi bana bir iyilik yap kendini as!

Hiçbir şeyim benim değil

Delirmek üzereyim evimdeyim

Ruh hastalığını taşıyan bi simgeyim

İlk aylığım ölüm, boş durmuyorum işimdeyim



Gözlerim ağlar yanaklarım yaş

Benim bi yakamı bıraksana

Karanlık sabahlarım var

Kendimi yakarım bıraksalar

Gidiyorsun enkazımda duman

Biliyorsun etrafımda duvarlar var

Bir de utanmadan, yine yoksun yar



Bir farkım yok mu diğerlerinden?

Ben bi rüzgar sen de benle dönen bir yel değirmen

O kadar yalnızım ki kime sorsan merak edip beni inan ki umursamaz

“Ne bileyim bi yerdedir” der

Ve değil mi giyer gelinler genelde beyaz tümü

Ne kışın soğuğu tarif eder sensizliği ne yaz günü

Yapamıyon da ne az görüp, aramıyon da ne yaz dünü

Hayaliyle yaşıyorum lan gecelerce ellerimle beyaz tülü



Kaldırmanın saçlarından karaladım da kaç satır bak

Aradığımda açmadın da kaçtı böyle kaç tadımda

Yaraladın da kaçmadım lan saçmalıklar aralarından

Bana bakıp da saçmadın da papatyadan taçlarınla

Tebessümler aç kalır bak yüreğim yamaçlarında

Bekliyorum

Geliyor musun bilmiyorum

Kafam çakır istersen ayılt beni

Artık ne gökyüzünden ne senden hayır gelir



Gözlerim ağlar yanaklarım yaş

Benim bi yakamı bıraksana

Karanlık sabahlarım var

Kendimi yakarım bıraksalar

Gidiyorsun enkazımda duman

Biliyorsun etrafımda duvarlar var

Bir de utanmadan, yine yoksun yar



Gözlerim ağlar yanaklarım yaş

Benim bi yakamı bıraksana

Karanlık sabahlarım var

Kendimi yakarım bıraksalar

Gidiyorsun enkazımda duman

Biliyorsun etrafımda duvarlar var

Bir de utanmadan, yine yoksun yar