Йекта феат Элем-Энказ

Hey, sana bi şeyler yazdım dinle biraz

Seni kendime sakladım hep lan
Bu yöndeydi bak bencilliğim
Tonla insanla görüşüyodun ama sürekli bendim incittiğin
Sandalı aldım gidiyorum açıklarda boğulucam çok ciddiyim
Aklımı kendimi kaybediverdim deli gömleğim var yok kimliğim
Halimden hiç anlamadın ki kendimi yerine koydum deme
Beni sevdiğini söylerken bile bi gram içinde yoktum gene
Derdim gebe, kara saçlarımla inanmıştım her cümlene
Ak saçlarımla sövüyorum şimdi
Seni üzmeyeyim diye koymadığım her ünleme
Neyse...
Devamı var, gel…

İçimde gözyaşı içimde büyük dert kadarsın
İçimde hiç kadarsın derdime dert katarsın
İçimde yıkık kent şu siktiğin kalp kadarsın
Gelecek dedim anneme söylediğim tek yalansın
Aldın da beni bünyem zayıf kalbe koyamadın
Gerçekleri geçtim henüz hayallerime doyamadım
Yazık be açıkçası en fazla koyan
Gözünde dost dediğin kancık kadar değerli olamadım.
Vermiyor artık eskisi gibi haz, tükür beni kahpe üstüne bas!
Maskeni çıkar beni de kullandın tebrikler lan listene yaz
Getiriverdin şehrime yas, buralar artık pek bi ayaz
Ben kıyamıyorum hala hadi bana bir iyilik yap kendini as!
Hiçbir şeyim benim değil
Delirmek üzereyim evimdeyim
Ruh hastalığını taşıyan bi simgeyim
İlk aylığım ölüm, boş durmuyorum işimdeyim

Gözlerim ağlar yanaklarım yaş
Benim bi yakamı bıraksana
Karanlık sabahlarım var
Kendimi yakarım bıraksalar
Gidiyorsun enkazımda duman
Biliyorsun etrafımda duvarlar var
Bir de utanmadan, yine yoksun yar

Bir farkım yok mu diğerlerinden?
Ben bi rüzgar sen de benle dönen bir yel değirmen
O kadar yalnızım ki kime sorsan merak edip beni inan ki umursamaz
“Ne bileyim bi yerdedir” der
Ve değil mi giyer gelinler genelde beyaz tümü
Ne kışın soğuğu tarif eder sensizliği ne yaz günü
Yapamıyon da ne az görüp, aramıyon da ne yaz dünü
Hayaliyle yaşıyorum lan gecelerce ellerimle beyaz tülü

Kaldırmanın saçlarından karaladım da kaç satır bak
Aradığımda açmadın da kaçtı böyle kaç tadımda
Yaraladın da kaçmadım lan saçmalıklar aralarından
Bana bakıp da saçmadın da papatyadan taçlarınla
Tebessümler aç kalır bak yüreğim yamaçlarında
Bekliyorum
Geliyor musun bilmiyorum
Kafam çakır istersen ayılt beni
Artık ne gökyüzünden ne senden hayır gelir

Gözlerim ağlar yanaklarım yaş
Benim bi yakamı bıraksana
Karanlık sabahlarım var
Kendimi yakarım bıraksalar
Gidiyorsun enkazımda duman
Biliyorsun etrafımda duvarlar var
Bir de utanmadan, yine yoksun yar

Gözlerim ağlar yanaklarım yaş
Benim bi yakamı bıraksana
Karanlık sabahlarım var
Kendimi yakarım bıraksalar
Gidiyorsun enkazımda duman
Biliyorsun etrafımda duvarlar var
Bir de utanmadan, yine yoksun yar