Вио феат Айбен, Камуфле-Сонунда

[Nakarat: Vio]
Sonunda, (Sonunda)
İstediğim şeyin içindeyim
En sonunda (en sonunda)
Başara bildim, kaybola bildim
Sana eminin tanrım, sana
[Verse 1: Vio]
Yeminin sana tanrım
Kaldım her gece gündüz yapa yanlız
Ben ne hallere düştüm
Kenarda sarılmış bir üçlü çok şatafatlı
Gözüm kör
Gerçeğe bakamazken ellerim en doğruyu yazamazdı
Geçmişim geleceğimi ezmeseydi
Olaya bu açıdan hiç bakamazdım
Bu sefer değişmek için bi’ sebebim var
Çözülmüş ellerim tanrıma yemin olsun ki
Bi şekilde birleşmez daha
Karanlık günleri say
Kaç kere seni intihara sürükledi dolunay
Bu gece değişecek kaderin hep
Tüm işlerin girecek yoluna
Bunların hepsi bir rüya deseydi dünya
Yeniden doğsak inan doymaz
Alacaktır istediğini sonunda
Yine de içimde bir ben var
Durma sakladım ismini sen hiç yorulma
Diyo’ ki içimdeki Aşkın; “Durma!”
[Nakarat: Vio]
Sonunda, (Sonunda)
istediğim şeyin içindeyim
En sonunda,(En sonunda)
Başara bildim, kaybola bildim
Sana eminin tanrım,sana
[Verse 3: Kamufle]
ilahi morluklar gözlerin altına dolmuşlar
Tüm zorluklara nispet
Bir köşede dinlenmek için oturmuşlar
Andım var kendime verdiğim sözleri tutmaya andım var
Ahımı almaya cürret eden kansızları birbir yumruklar
Sense boş ver onlar seni duyamazlar
Ruhuna bakamazlar hiç aklını çelemezler
Sadece karalarlar tüm yaramazlar
Olduğun yerdeki güç kalemime ilham olacaklar
Sendeki ateş etrafımı saracak kıyamete kadar ahbap
Günler geçiyor günler
Yüzüm hep yalandan gülümser
Hüzün her taraftan bir darbe vururken
Boğazıma takılıyor tüm sözler
Gelsin dert göğsümü gererim ben
[Nakarat: Vio]
Sonunda, (Sonunda)
Istediğim şeyin içindeyim
En sonunda,(En sonunda)
Başara bildim, kaybola bildim
Sana eminin tanrım,sana