Топрак Кардешлер Вазгечме

Karaladım süslü laflarımı
Yakışmadı bu kez ses tonuma
aklım giriyorken çıkmaza dilim gönlümü çalan bir enstrüman
gitme insanın hep huyuna, bırak yapsın kafa gömecekse kuma
herşey bitince tiryakisi olsan da geriye kalır sade duman.
Başlarım kaderin adaletine, sana batan dikenden kaktüse ne?
acımıyor da emeğine hiç kimse, düzen bu çalışıyor hep düzene.
yine de gönül der o yapmamıştır, en azından öyle düşünmemiştir.
böyle baş aktörü olmam gereken olayların oluyorum maktülü ben.
en acı tecrübe öğrenmek acımamayı,
kaçamak sevsen de kaçı seni sever, kaçı parayı.
gönlü de sevgiden kaçıramayız.
yine de ömrüne etkisi bu.
Dön arkana keşkeni duy.
tüm yaralanır hissizleşir kabuk bağlamaktan hissizlik en kötü huy.
karakter ölçülüyor, cebindeki parayla.
ve akıl ne yaştadır. ne başta her şey onda.
hayatın zırvaları bir gün olur geçer ama.
düşün öğrenme düştüğünde yalnız kaldığında.
Aaah, hatalarım
yıkılır tıkar ömrümü yollarımı.
yine de, vazgeçme.
sen aç gönlünü kollarını.
karakter ölçülüyor, cebindeki parayla.
ve akıl ne yaştadır. ne başta her şey onda.
hayatın zırvaları bir gün olur geçer ama.
düşün öğrenme düştüğünde yalnız kaldığında.
Aaah, hatalarım
yıkılır tıkar ömrümü yollarımı.
yine de, vazgeçme.
sen aç gönlünü kollarını.