Сократ Ст феат Шиирбаз-Эвсиз

Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Hiç bir yerin yokken evim dediğin Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Pencerisini gördüğünde sevinmediğin
Çatısının altında sevmediğin, sevilmediğin
Sanki sen her şeylesinde hiçbir şey seninle değil
Ah
Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Kirlilerle birlikte ruhunu temizlediğin
Sanki bir dramın sahnesiyken her izlediğin
Pozitif kalma çabası kendini kerizlediğin
Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Bir rakı sofrasında yaraların çok derin dediğin
Yalnızlığın yumruğu ile yerlere serilmedigin
Kendinle kavgalarinda her gece yenilmediğin
Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Sessizlik şarkısı bitmiyor diyip delirmediğin
Oyunlar cevirmediğin
Şişeler devirmediğin
Nereye gidersin? Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Ah sokaklarda duvarlar daha dar
Ah gerçekler var yalanlardan daha ağır
Sen kendini bul, kendini kaybet bu yolculuğu
Sen kendini bul, kendini kaybet bu yolculuğu
Ah hiç bir yerin yokken evim dediğin
Ve hiç kimse bıraktığım yerinde değil
Elimde şiir kafamda kafamda kapşon
Gezdim az çok karnım aç tok
Yanimda cebin deliği
Unutmak elimde değil
Gün olmadi ihanetleri düşünüpte delirmediğim
Bok çukuruna düşersin zevk için yediğin
Zira yalan değil gerçekler çektirir tetiği
Ah hiç bir yerin yokken evim dediğin
Yatak bi' bank deniz bi' balkon gerildin az çok
Burda senin kararların yok
Burası akıllıyı yaşatmaz kendi tribe sokar deliyi
Ah hiç bir yerin yokken evim dediğin
Bir firsat istersin sade geçmişini temizlediğin
Kazanamadığın savaşta en azından yenilmediğin
Nereye gidersin? Hiç bir yerin yokken evim dediğin
Ah sokaklarda duvarlar daha dar
Ah gerçekler var yalanlardan daha ağır
Sen kendini bul, kendini kaybet bu yolculuğu
Sen kendini bul, kendini kaybet bu yolculuğu