Санжар Сон Хатырам

Bugün farklı duman, bugün farklı güneş
Bugün farklı yaram, bugün farklı acım
Anladığım kadarıyla bitti herşey yazık
Kabullenmek zor olsa da sen uzaktasın canım.

Yüreği yangın yeri olan ben, göz yaşım kurumuş artık
Öyle zor ki olmadığını bilip ve kabullenmek
Ve bakarken aynaya bi başkasının asla
Başkasının yari olamayacağımı kabullenip bilmek

Bakmıyorsun, görmüyorsun, sevmiyorsun
Tutmuyorsun, gel demekle gelmiyorsun
Yanmıyorsun sönüksün, konuşmuyorsun ölü müsün?
Elimi tutup benimle demiyorsun ölürmüsün

Anladım anladım yeter dedim ağladım
Dilimde tüy bitti beklemekten usandım
Belki öldüğümde yankılanır bi yerde
Bu sesi ve bu şarkıyı sana son hatıram diye bıraktım

Yoruldum sayfalarca yazmaktan ağlamaktan
Her kadına baktığımda seni hatırlamaktan
Ve sen yorulmadın mı sahi söyle beni bu şehirde
Tek başıma bırakıp hergün ağlatıp ağlamaktan

Siz yorulmadınız mı cevap verin susmayın
Kuyumu kazıp ölü bir adama hergün çamur atmaktan
Ve ben çok yoruldum Anne affet, içmem deyip
Hergün senin uyumanı bekleyip haplanmaktan!

Kime gülersin?
Kimi seversin?
Gitmem deyip söz verip gidenden mi?
Seviyorum deyip yalanlarla terkeden mi?
Kimden umut beklersin?
Kimi sevip kime umut beslersin?
Ben biliyorum herşeyi
Kimseyi sevmiyeceksin
Kimseye güvenmiyeceksin

Şimdi yokuz biz olmadın hiç belkide
Ve nesin söyle başıma dert misin keder misin
O gözlerin olmasaydı çekilmezdi kahrın
Hangi kadına bakarım ki senin gibi deli misin

Düşündükçe üşüyorum bu şehri sensiz yaşamak mı?
Ateş gibi yanarken sensizliğe donmak mı?
Kolaymı sence hayal kurup mutluluktan uçarken
Bi başkasında yaşanılan herseyi unutmak mı?

Affet Allah’ım beni, affet Annecim beni
Affet kadınım beni!
Yanlızım bakın bi çaresizim elim kolum yara içinde
Sesimi duyup nolur artık kurtarın beni

İçimi sızlatan bi şarkı var durup ve susmayan
Kafamdaki duygularımı notalarıyla uyandıran
Bi kadın var umutlarımı hayallerimi mutluluğumu sevincimi
Çalıp götürüp herşeyi yakıp yıkan

Bi yıldız kaydı bugün adına senin adını verdim
Çünkü sen de o gibi bi boşlukta kaybolup gittin
Ben bi evrenim bu yüreğimde bir sen vardın
Parlayan ve en sevdiğim yıldızım sen sönüp gittin

Kül tablamda adına yaktığım bi kaç şehit
Birkaç duman, birkaç, umut sönüp giderken öylece
Gökyüzüm kararmış her taraf neden duman?
Ve sen yoksun diye mi bilmem bu şehir soğuk her gece

Ben artık hiç birşeyim, sen artık ellerinsin
Ben artık gülemiyorum, bunun bi nedeni sensin
Ellerim bi boşlukta, sen artık ellerinsin
Ben artık sevemem ki, son aşkım bi sensin

Sen artık benim değil, doğruya hiç olmadın
Ben artık senin değil, yanımda kalamadın
Bil artık çok üzgünüm, bi hayli gürültülü
Odamda hatıralar acıyla örtülü!