Роокие312 феат Кузгун-Каргаша

Gecenin ortasında saat kaç umrumda mı?
Birkaç sokak lambasının arkasında durdum
Üç tane psikiyatr umutsuz vaka dedi
Her bir doktorun arkasından kapıyı vurdum, bastım
Beş gün uykusuzluk kanla doldu gözlerim bak
Fakat direnmekteyim, verilmiş sözlerim var
Bir parkta sabahlarım, uyandırır çocuklar
Küçük bir çocuk gibi ben de babamı özledim lan
Bak bu gözler var ya neler gördü, neler?
Dışladığını gördüm ulan mahallenin birkaç yetimi
Bilmediğiniz hayatımda neler döndü, neler?
Cüzdanımda saklarım lan annemin bir saç telini
Ciğerlerim kanla doldu
Dedim kuzgun anlat oğlum, yazdıklarını yakma n'olur
Haydi kuzgun kalk da doğrul
Birkaç adım farkla doğdum
Yanaklarım var ya
Gözyaşlarım ısıtmıştı, buz kesen bir parkta soğudu
Herkes bir şey aldı siktir olup gitmeden
Açtım kapıyı oturdum lan artık birine git demem
Geçen gece ne mi yaptım, anlatayım kardeşim
Bir dal sigara yaktım (ah) bir dal sigara bitmeden
Ciğerlerim kanla doldu çok konuşma
Bir yol var, yepyeni bir başlangıç canlanıyor bir sonda
Kafamdan neler geçiyor anlamıyor ki onlar
Belki de bu yüzden bana boş konuşma diyorlar
Yaşanmışlıklarım var uğraşamam sizle bir de
Çocuktum daha ben tek bir resim çizmedim be
Oturduğum ev şehirden uzaklarda, izbe diye
Annemin başından akan kanları oldu dizlerime
İzledim lan, ağlayarak izledim lan!
Üç gün sonrasında yıkanmadı bak hala dizlerim kan
Bacaklarımdan silindi kıyafetlerim yıkandı
Kalbime damlayan o kan derinde silmedim lan
Sabah gözümü bir açtım karşıdan karlı dağlar geçiyor
Bir daha açtım başımda bir çocuk
Kalk abi diyor Kars'a geldik
Otobüsten indim yürümeye başladım.
Dedim Allah'ım nerdeyim ben
Burası neresi
Sonra güç bela burayı buldum
Kapının önünde böyle bir düşündüm
Dedim nedir
Bu kapı ahiret kapısı
Burası sırat köprüsü
Bu sefer de geçersen bir daha geri dönemezsin
İyi düşün dedim, düşündüm
Düşündüm ama olmadı, dönemedim
Sonra bak oğlum dedim kendi kendime
Yolu yok çekeceksin
İsyan etmenin faydası yok, kaderin böyle