Патрон феат Ати242-Геcенин Башы

Bıraktın gittin yersiz
Yapayım bi tane demlensin
Ben konuşurum sen dinlersin
Tek gülüşüne ruhum teslim
Ah kokunu bi son kez çeksem
Her dokunuşun ezberlendi
Üflüyorum ama bak sensiz
Gülemiyorum tek başına yetersiz
Günler geçiyor ama bak nasıl
Anlatsın sana kül tablası
Sen harmansın ya tahammülün sıfır
Kanlansın gözün artsın yasım
Yalansız yaşar bu bahtsız başım
İnandım sözlere yok bir suçum
Miadım dolmuş yetmedi gücüm
İnancım kalmadı etmiyorum hücum
Ardında bir dağ gibi durdum
Aldın beni dal gibi kırdın
Kaldım yarım lafına inandım
Farkındayım yangına daldım
Bitmez diye başladı öykün
Ama kalmamış saygını gördüm
Yak ömrümü arkanı dönme
Al gönlümü saçların örgü
Kırgın adımlar atıp çıktın limanımdan
(kırgın adımlar)
Tüm hırsım adın yıldım inadından
(serserileri üzen hızlı kadınlar)
Gidiyorsun gidiyorsun
Beni böyle yalnız bırakıp
Biliyorsun biliyorsun
Sana olmadı hiç bir yanlışım
Kaldıramadın benim işlerimi
Veremedin bana geri düşlerimi
Unutamadım o gözleri ve dişleri hiç
Bi görseydim son kez.
Beni sevemedin onlar sevdiği için
Huzur vermedin hayal ettiğim gibi
Sonu geldi maalesef ilişkimizin
Sayende
Oysa ki gece gözlerim kalbimi ele vermişti
Niye serserileri kimseler sevemezmiş ki
Sandığın gibi bir olsam senden gidemezdim
Ama kalbimi cam gibi parçaladın
Buna artık devam edemezdim.
Kırgın adımlar atıp çıktın limanımdan
(kırgın adımlar)
Tüm hırsım adın yıldım inadından
(serserileri üzen hızlı kadınlar)