Онур Байрактар Милёнcа Гуну

Bu gün sesini duymayışımın milyonca Günü
Saymadım bu yoklugu takvimlerse oldu döngü
Olmayışın yanında getirdi tüm hüzünümü
Bıraktı yüregime acı aşıladı her gün

Sana olan aşkımı taşıyorum gözlerimde
Biraz kanlıdır ama eksik yok hiç bir yerinde
Kaç kere güvendiysem yenildim her seferinde
Adımı ver oğluna olursa ileride

Yagmurların her damlası seni bana anlatır
Taptıgım o gözler beni hangi gözle aldatır
Nüks etti yanlızlıgın gün boyu en ön saftadır
Delik deşik bir müşür seni bana hatırlatır

Nasıl bir konumdayım bilemem ki senin için
Yazdıklarım mı görüp te sızlamıyor mu için
Tavaf etsem dünyayı ne degişir senin için
Benden gidişin için söyle he kimin için

Yürüdügümüz yollar oturdugumuz o parklar
Yaptıgın o resimler sana yazdıgım o notlar
İçtigimiz kahveler birer yalanmı oldular
Sevdanın ötesinden öldügüm gün bu gün bu gün

Artık ne yapıp edecegimi hiç bilmiyorum
Düşündükçe işin içinden ben çıkamıyorum
Tıkıldım 4 duvara hep Yerimde sayıyorum
Belkide sen yoksun diye şu ibne hayata
Dört kolla sarılamıyorum