Онур Байрактар Кырык Хикайе

Bu bizim hikayemiz başrollerdeydik ikimiz
Mutsuzluk ne bilmezdik beraberken ellerimiz
Hep gülen gözlerimiz tutuşmuştu yüreğimiz
Ben öyle sanmıştım ki sönmeyecek ateşimiz

Benim ruhum donmuştu sen elveda derken bana
Ateşimiz sönmüştü o gece yağan yağmurda
Ben erirken karşında sen arkanı dönün bana
Duyduğum son şey oldu kalbimi yıkan elveda

Boş sokaklarda gezdim elimde içki şişesi
Yollarını gözledim bilmem döner misin geri
Bir kaldırım taşında düşledim ben gözlerini
Sigaramın dumanı yakarken ciğerlerimi

Hayat denen bu oyun yaptı bize hilesini
En zor sınavlarından istemişti geçmemizi
Dayanmak zor geldi ki çektin gittin yaktın bizi
Kaybeden senle bendik sınavlarda bahanendi

Sen benden iyisini bulduysan ne mutlu sana
Gözlerim arasa da bir daha çıkmam karşına
Sen benim en güzel günlerimi mahvettin ama
Suratından o gülücük eksik olmasın asla

Bu satırlarda sana evlilik hediyem olsun
Sitemim sayfalarca olsa da boş biliyorum
Affetmek hep çok koyar bunu sen de biliyorsun
Hayat da zor bir yokuş dilerim mutlu olursun

İzmariti atarken hikayemizin sonuna
Yenisini ekledim boş şişelerin yanına
Ben kalbimi kitlerim savrulurum karanlıkta
O kilidin sahibi bulur beni nasıl olsa..