Олимпик Яшамак

zor gibi geliyor bana
yaşamak yaşamak yaşamak
kaybolduğum 20li yaşın başındayım
sorma neden zor olduğunu sakın bayım
tüm dertleri sırtlayıpta atlarım
güçlüdür kanatlarım asla yorulmaz omuzlarım
savaşmaktan hiçbir zaman kaçmadım ve yok tadım
zor olmasın diye kendi sonumu kendim hazırladım
inandığım bu yol uğruna kendimi yaraladım
bildiğim bir şey varsa daima yalnız başıma kaldığım
kararttığım bir tarafım var hala uzak kaldığım
tüm nefretimi o tarafa boşaltıpta attığım
dertlerimi bir kağıda içtenliğimle yazdığım
sayfaları koparıp kendi duvarlarına astığım
bir kasvet kaplı odalarında kinimle orantılı
duymuyor yine kulaklarım
elimde patlarken bu altılı
burnuma gelir yine kan kokuları
hala varsa hevesin durma kaldır kafanı yukarı
zor gibi geliyor bana
yaşamak yaşamak yaşamak
son gibi geliyor bana
bu rüya bu rüya bu rüya
kaybolduğum 20li yaşın başındayım
gel anlatayım zorluğunu dinle bayım
tüm dertleri kalbimden anlatayım
güçlüde olsa kanatlarım kolaydır uçmak sanmayın
yanlışlarımı gördükçe olgunluğumu anladım
doğruları yazdıkça ben hep aksi olan kaldım
takındığım tavır sebebi asi olan kanımdı
yakındığım dert sebebi tek başıma kalmamdı
baktığım bi var ayna
gözlerimde yok hayat
ellerimde yok zaman
sözlerimse çok yaman
can yakar bu söylentiler
kanatlarını kırıp uçuruma doğru itekler