Нелон феат Мелез-Дертлер Битмемиш

Bitmez bu yollar acımı saklıyorum
Hiç bi yere sapmıyorum
Kendime yasaklıyorum göğsüme saplıyorum rüyaları
Kalkmıyorum mutluluk satmıyorum neyse uzatmıyorum
Kapat gözlerini
Göz yaşımda dolaş
Gökyüzüm derindir
Rüzgarım serin yağmurum sel
Boşluklara düşüyorum penceremden
Yürüyen hayaller koşuyorum peşlerinden
Gözlerim yanar kül ağlarım
Uzakta dağlarım
İçimde hoşça kalmayan vedalarım
Ben anlarım anlatamam semaları
Kulağımda yiten umutularımın selaları var
Yazık bana Korkuyorum
Yazıp tüketmekten
Geçmişimin izlerini süpürmekten
Artık korkmuyorum geleceği düşünmekten
Ben artık yanmak istiyorum üşümekten
Nakarat:
Bu yoldan yalnız geçmişim
Hep yanlış yönü seçmişim
Dertler bitmemiş içmişim
Of
Kendini sanmış o tek kişi
Ama olmamış pek işi
Ben kendi kendime mi yetmişim
Of
Bana her Allahın günü dar
Yaşıyom merhaba
Ölüyorum sandılar dönmüyorken bu ara
Buluttan in ama yere sert çarpma
Hayatını kirlet kimseye çamur atma
Uzatmadım bende bu hayata
Takla atmak için sakla piçi hakla
Sanma onu şartlasanda o bi haklı
Hayatı kumarda hayatı bataktı
Doldurma hancı deş yaramı anca
Melez artık yoruldu bu dünya yabancı
Kişiliğini bozdur ve para gibi harca
Kafamda sancı beş yılın utancı
Yok artık hiç artı hayatın abartı
Komşuma bağırdım o sesimi kapattı
Yaşıyorum bunu senin aksine tatlım
Sen yoluna bense keyfime baktım
Nakarat:
Bu yoldan yalnız geçmişim
Hep yanlış yönü seçmişim
Dertler bitmemiş içmişim
Of
Kendini sanmış o tek kişi
Ama olmamış pek işi
Ben kendi kendime mi yetmişim
Of