Мухалиф Олсун Варсын

Acı dolu anıların izi bile kalmadı
Biri için kasılıyo' bak yine kâlp kası
Masada bıraktım tüm hîlebazları
Onlara kalsın tilki hesapları
Hayatla barıştıran meleğim beni..
..şeytandan alıp bana versin geri
Öyle bir ateş ki yakar her fitneyi
Teneffüs olsa da daha ders bitmedi
Kim bilecek bizi.? Acaba kim anlar.?
Satın alamaz aşkı paradan ilâhlar
Şimdilik kurusa da yaradaki kanlar
Bilemem yaşanacak kaç dakikam var
Her sâniyem ona mahsus artık
Avucunun içinde mahpus kaldım
Böylesi şanslı bi' mahkûm var mı.?
Yalnızları Allah kurtarsın..!
Nakarat:
Döndüm, geriye bi' baktım, yoktun!
Korktum! Şimdi yanımdasın, olsun
..varsın.. Elimi bırakma hiç aslâ
Beni bana en iyi sen anlatıyorsun...!!!
Bent 2:
En tâze yaralarımda pıhtılaşmış anılarım
Belki yolun başındayım, belki çoktan yarıladım
Yanımda varsan eğer kör bi' hücre cennetim
Ve yoksan tüm evren bi' hapishâne, yarı açık
Karaladım tüm sayfaları, en temizi senin için
Ya senle akıllanır ya da tümüyle deliririm
Önümde bilemedim ne kadar ömür kaldı amma
Her nefes kollarında, o gözlerin beni bilir
Dil altı haplarıyla acıya dayanamazdı bu kâlbim
Aptallar hep sanırdı ki cevapsız suâldim
Ve bak, bi' melek gelip sırrıma vâkıf oldu
Ben öğrenci, kâlbin okul, dudakların muallim
Kalan ömürden çalan takvim yaprakları hırsız
Duygularıma set çeken tüm barajları yıktım
Kâlbim bi' sofraysa, doyuracaksa kadınımı
Besmele çek, beni bitir ve hiç bırakma kırıntı..!