Sokağım boş
Yalnız bütün kaldırımlar
Sessiz ama ışıl ışıl tüm caddeler
Kafamda yine türlü maddeler
Gece korkularından arında dönüş
Gölge boksu bu savur yumruğunu boşluğa kendinle dövüş
Kimseyle değil kendinle bölüş kaderini
Yaşadıklarım mürekkep oluyo' kalemime kuş bi' gün elbet çıkar kafesinden
Yazamadıklarım kanat olup uçuruyo' beni dumanı çekince içime bi kuş gibi
Peşi sıra gelir görüntüler önüme
Ne desem gider allahın gücüne
Günahtı tüm düşler
Orospunun tövbesiydi özler
Ruhum gözler bilinmeyen yolları hep arıyor bilinmezi
Kanıyor bilinmeze
Yanıyor bile bile yanmayı bilmeden
Tepkilerinizdi yanmayı öğreten hep
Düşünceler çok uzak benlikten
Al bak bro bu kafa senlik tam
2 nefes aldık şenlik var
Uzun uzun anlatamam sana anla şarkılarımdan
Uzun ince bi' yoldayım ben eminim adımlarımdan
Ucu kaçmış zaten çoktan
Var olmadık mı yoktan ?
Azrail arada bi' yoklar
Saf dışı bırakmak ister yoldan
Nakarat
Bi' garip yolcuyum
Bu fani dünyada
Dur durak yok yürü
Gözlerim rüyada
Her günüm son günüm
Yok yarın yok dünüm
Karanlık gökyüzüm
Hoşgeldin dünyama
Verse 2
Çok uzaklara dalmışım yine
Yine kimlere kanmışım yine
Yine bulmuş sarmışım yine
Yine uçmuş kaçmışım yine
Niye sustuğumu anla artık
Tutamadım kendime verdiğim sözleri
Kuşkum ele geçiriyo' beni görmek istemem aynada kendimi
Zaten her şey fazla zor
Görme beni tanrım hor
Sönmez yanar yangın kor alevi acıtmıyor
Gözlerimin altı gibi mor gökyüzü bro
İçiyorum her gün bi' sebebi var
O da yaşamak
Ayık kalamam
O kilitli kapılara şarkılarım anahtar
Soru sor oluşsun karakter kendine kendinmiş gibi cevap ver
Kim bilebilir seni senden başka o yüzden kendinden başla
Yaz kaderini yeniden baştan
Geride bırak şimdi tüm telaşları
Nefes al en derinlerine doğru
Nerde şimdi o arkadaşların
Kuşlar farkında mıdır uçtuğunun ?
Ya da sen ne kadar farkındasın yaşadığının ?
Yakalar kaçsan da ecel tek gerçek kaçamadığın
Sigaramı bile yakmaya kıyamazken
Cehenneminde yakacak beni tanrım
Daha ne kadar yanabilirim bilmem
Bedenimde değil ruhumda sızı