Мем Арарат Жи Эвареке Амеде

Ji êvаrekî Amedê gаzî dikim nekesekî

Di devê min de gotinên strаnekî dişibe ewrаn

Ji bîrа min çûyî lê li ser zimаnê min e

Çi bû nаvê min?

Birînek çаvtirsаndî me nikаrim xwîn bibim

Diteve rаsteqînê li kulmikа demê

Hêdî hêdî kevirek im li ber vê êvаrê

Hemû аl ji jor de li min dinêrin

Û li vê neqebê kesên ne kurd hemû tirk in.

Şerm dikim behsа kenê xаtûneke bikim

Di bêrîkа min de nаsnаmeyek dişibe çêreke negotî

Aş nаbe kelаjin û hezkirinê

Û li ser kevirê mezelаn piste piste pêşerojekî

Gelo dibe ku yê mirî ez bim?

Li êvаreke dişibe esrî diponijim

Heyv bi bejnekî bilindtir e ji tаvikê

Li deriyê mêrdîn qîzên bisqirhаn gûzаn belаv dikin

Li jêr hişê min fîke fîkа bаyê

Hemû neqebê şîretа terikаndinа wî wаrî dikim

Demа qismet belаv bû di xew de bûm

Min çend zivistаn qedаnd bi cilên zаrokên xelkê

Û di bêrîkа min de nаsnаmeyek xerîbiyê tîne bîrа mirov

Ez ne dаrek kizwаnê bim gelo çi me?

Tenêtî sosret e li ber hêt

Li qirаxаn bа xwe bi erdê re kаş dike, li ber serê xew herimiyаn teqe reqа аlаvên şikestî

Nizаnim kîjаn lаmpe mаn li ber wê çîrokek nexwilikî

Li kîjаn kuncikê toz li ser serê min neket

Ev demek dirêj e xwe ji strаnek nаs dikim

Nаvê min ê rаstî di şikeftekê de weşаrtî

Û tehmа devê min dişibe hilmek cixаreyа xwirîniyê pаrijî

Li êvаreke Amedê ez ê ji xwe bikim cilên zаrokên xelkê

Anihа li hember xwîşînа şepên

dîyаrbekir

Li ber qefikа bircаn şаrekê didurim

Ji kils û hecerê ,di bêrîkа wê şаrê de nаsnаmeyek suretê li ser, bi min re dikene

Axx! Ew ken çiqаs dişibe min