Истанбул Трип Коркусуз

[Giriş: Şam]
Aah, burası İstanbul Trip adamım
Ya, shoutout’ta Arda abi
[Verse 1: Şam]
Gözlerimde kinim yok, bu özverimde kisim yok
Ruhumu kaybettim artık söyleyecek isim yok
Aynadaki ben değilim, şeytana giden yol
Bu aynadaki ben değilim, ne zaman gelir son?
Uzaklaşmak istemezdim beni ben yapanlardan
Tuzaklaştı kader birden, usandım yalanlardan
Utandım palavradan, mutlu gibi görünmekten (ah)
Paranın anlamı ne eğer bir gün öleceksem (ya)
Unuttum idealimi, ne için savaştığımı
Özledim geçmişimin huzur dolu salaşlığını
Sorguya çek hayatı
Yatağa uzandığın her gece dikenli teller ile dolu bu yastığım artık
Ya, huzura ulaştığım bir rüyada can vereyim usulca uzaklaşıp
Gitmek istiyorum artık bulutlar yakınlaşır
Özgürlüğe doğru uçmak istiyor bu kanatlarım
[Verse 2: Maestro]
Kapa karanlıkta gözleri
Çocuk 90’lar özlemim
Kara tahta hayat tebeşir ellerimde Rap filizlenir
Umutlarım bu tren gibi aktı gitti boşluğa
Koşturan ayaklarım yorulmaz gece aldandım boşluğa
Bu sokakta
Kimi yok oldu gitti, kimi kazandı
Bedeni öldüren crack’ti bunu görüp hep yazardım
[?Tek saz aldı?] azardım, sazandım
Çocukken çok çalıştım şimdi 30’a merdiven dayandı
Dudaklarına susmak için sistem pay bıraktı
Kaydıraktı hayat çekti zehri gencin kaydı aklı
Saydırak mı teker teker
Fenomen olmak için göt yırtan bi’ nesil yetişti lan hepsi tam olarak teker
Kefenin cebine paramı koyuca’m
Gözümü kapadım yürüdüm önümü dünümü yaktım attım
[?] dayatıp [?] koydular önüme
Ölü bi’ toplum ah, yeah
Bedenim yorgun, dostum ben gerçeği göremiyordum
[Verse 3: Heja]
Karanlık yakışmadı aynanın tam ortasına
Zamanım kalırsa gençliğimin ortasında
Düne ait olan düşlerim, hayaller
Korkular ve maddeler
Bir baharın yok olmasıyla başladı Dünya’nın sonu
Henüz gelmese de kıyamet çıktı artık insanlığın boku
Menfaat uğruna selamlar, sabahlar
Her gün aynı yalanlar, dünden kalan umutlar
Yoktan yere kavgalar
Korku dolu bakışlar
Sokaklarda çocuklar
Kimsesiz ve aç
Düzen buysa kaç, kaç
Para alıp sat, ruhunu
Kalmadı ruhumuz yarına bıraksan kurguyu sikti’min duygusu
Kalmasın hiçbi’ vurgusu
İnsanlığa dair neyin var söyle bak
Hepsi utanç konusu bak, ya
Bak hepsi utanç konusu, ya
Bak hepsi utanç konusu
[Köprü: Heja]
Bir kez olsun düşün dur
Son kez olsun dilek tut
Yoksun, aslında doğrusu
Yoksul her zaman korkusuz
Bir kez olsun düşün dur
Son kez olsun dilek tut
Yoksun, aslında doğrusu
Yoksul her zaman korkusuz
[Verse 4: XiR]
Takılmaktan yazamadığım Rap’lerden
Bakamadığım telefonlardan bıktım sebep olmaktan
Değmeyecek insanlara boşa çene yormaktan
Suçum olmak evet onlardan, çıkamam egomun [?] Kusar ego manyaklar nefret
Ama bence bu daha geçerli yavşaklardan medet ummaktan
Kendini soytarı etmek iste, ceket onlardan
Hip-hop sadece ibaret değil çete olmaktan
Şafak doğar mıydı korksaydı gece olmaktan
Havaya atma
Korktuğunu yere koymaktan vuramazsın hedefi korkarsan hedef olmaktan (ya)
(ya,ya,ya,ya)
Sürüden ayrılanın sonu kaçınılmaz yemek olmaktan
Pişene kadar üzerine kalan her iş velet olmaktan
Medet ummaktan boş
Peşimdeki şeytan, yanlışıma hayran
Hep güler gün bayram
Durmadan bakarım kendime gettolar aynam
Tekno ve sabbas hip-hop’u yaparım döktüğüm biraya paspas
Bu ağır bas bas bağır
Pilavdan dönenin kırılsın kaşığı
Hedefe giden hiçbi’ ok yönünden şaşmaz
Ve durabilirsen eğer gerçekten üstünde suyun
Hiçbi dalga boyunu aşmaz,aş