Ибрахим Садри Устайы Унутма

Kör kuyulardasın
Ay ışığı bekleyen dardasın
Hatrın soran yok
Bahtına şıvan düşmüş pusulardasın
Bir çınara yaslanmışın
Çocuk gözlerinden ne yaşlar bırakmışın
Rüya görmüşün
Baharda yaprağa durmuş hatıraları yakmışın
Sen kendini yakmışın usta
Şu cihanın tam ortasında bir başına kalmışın
Sevda yüklü trenin firar etmiş istasyondan
Ağlamışın ne yazar
Unutmasan kaç para
Ömrünün hercaisi olmuşun |
Kan yürümüş damarlarına şu hasret denilen zehrin
Sevdakar adın kalmış
Sokaklara düşmüş namın
Gece susmuş gün susmuş usta
Çırılçıplak kalmışın
Kör kuyulardasın usta
Ay ışığı bekleyen dardasın
Hatrın soran yok
Bahtına şıvan düşmüş pusulardasın
Bütün ihbarlara alışkın
Sonsuz yalnızlıkların peşinde
Her siren sesinde
Çürümüş kadavralar kentinde
Öyle aslan öyle adam durmuşun
Usta
Ya aşka durmuşun
Ya kavgaya
Seni böyle kaç kere vurmuşlar
Seni kaç kere sınamışlar
Sırlarını dökmüş aynalara bakma usta
Yürüyüşün gibi zemheri
Yumma gözün gibi serseri
Sen deli alem yangın yeri usta
Bir de sakallarına ak düşmüş görmeyeli
Kör kuyulardasın usta
Ay ışığı bekleyen dardasın
Nefesin nefese değerse eğer
Eğer hatıralar hesap sorarsa
Ya bir de bulurlarsa seni
Yaslandığın çınarın yanında
Saati gelir fecri atar derdi düşerse aşkın
Bir ince vurgun gibi kan sızarsa alnından
Kapatırsın kapıyı usta
Köpeklerin arsız seslerine
Bütün geceleri kapatırsın
Bütün hesapları
Bütün yeminleri antları sarılmaları kapatırsın
Geriye sen kalırsın usta
Ama ne kalırsın
Güneş doğar saçlarının arasından
Her gece cebinden bir ay çıkarırsın
Şimdi kör kuyulardasın
Yakamoz bekleyen dardasın
Hatrın soran yok
Bahtına şıvan düşmüş pusulardasın
Bir sabahın evvelinde
Senin de payın olsun merhamet
Usta
Bari hakkını helal et
Şiir : İbrahim Sadri
Söz : Yücel Arzen
Müzik: Yücel Arzen