Ибрахим Рожхилат Агит

Dûr neçe heval
Na na tu dûr neçe

Dûr neçe heval
Na na tu dûr neçe

Zemherî tofan e
Bahoz û boran e
Xew şêrîn e, na heval

Zemherî tofan e
Bahoz û boran e
Xew şêrîn e, na heval

Dilê min niha bîra ji agir e
Vêdikeve bi evînê
Wek axa welatê min û rih dide canê min
Lê çima sar dibe laşê te?
Wek hêstirek çavê min
Û wekî berfa Zagrosan
Dûr neçe heval, na na tu dûr neçe
Veke çavan lo!
Dizanim, xew şêrîn e
Lê rabe! Nobedariya man û nemanê ye, rabe
Vaye binêre berbangê avît dîsa
Roj derdikeve agir li çîyayan pêdikeve
Vaye bibihîze, dengê ava kû diherike
Dengê dilê kû dihele
Dengê dilê kû dihele

Rabe, serî rake
Biqîre û çavan veke

Rabe, serî rake
Biqîre û çavan veke

Dengê xwe bilindke
Dilê xwe geş bike
Hêviya me nêze heval

Dengê xwe bilindke
Dilê xwe geş bike
Hêviya me nêze heval

Dizanim, belkî tu jî dizanî
Her bihar xwe ji nûve dixemîlîne
Li Zap, Çûkûrca, Colemêrg û Hakûrk
Niha serî rake, çavan veke û biqîre
Wek stranek azadiyê û wekî stranek aşîtiyê
Heey Egît! Bazên çîyayê Colemêrgê
Dûr neçe heval, na na tu dûr neçe
Ji her bêhnekîde hezar car dişewite cîger
Vaye binêrê, hevalên te bablekanê dileyizin
Û zanibe, benda te ne niha
Dema serkeftinê ye niha, rabe
Rabe!

Dengê xwe bilindke
Dilê xwe geş bike
Hêviya me nêze heval

Dengê xwe bilindke
Dilê xwe geş bike
Hêviya me nêze heval

Dengê xwe bilindke
Dilê xwe geş bike
Hêviya me nêze heval