Ибрахим Дизлек феат Эда Доğанай-Сени севиёрум

Ben hep başkaları için yaşadım,
ilk defa kendim için birşey yapıyorum,
kimin ne düsündüğü umurumda değil,
kalbimdesin seni seviyorum
kalbimdesin...
Aşk başayınca herşey tükenirmiş,
yürek mahkum olur akıl firar edermiş,
meğer ağlamak ne güzel şeymiş,
gözyaşlarımdasın seni seviyorum
gözyaşlarımdasın...
Yağmur damlasında gördüm resmini,
gözlerim bağlı iken duydum sesini,
azrail kesmedikçe nefesini,
aklımdasın seni seviyorum
aklımdasın...
Karanlıkları aydınlattı sendeki ışık,
çözüldü ruhuma yapışan sarmaşık,
aklım ve gönlüm kendiyle barışık,
ruhumdasın seni seviyorum
ruhumdasın...
Sarki
BEN SEVDİM BEN YANDIM
SEN GİTTİN BEN KALDIM
HERŞEYDE SENİ ARADIM
SEN GELMEDİN SEN GELMEDİN
SEN GELMEDİN
BEN SEVDİM BEN YANDIM
SEN GİTTİN BEN KALDIM
HERŞEYDE SENİ ARADIM
SEN GELMEDİN SEN GELMEDİN
SEN GELMEDİN
Seni görmeyince iki gözüm,
sensiz bir çığlık oluyor sözüm,
resmini öpüp kokluyorum türkü gözlüm,
avuçlarımdasın seni seviyorum
avuçlarımdasın...
Kimse duymasın bu şiiri sen dinle,
yeniden hayat buldu ömrüm sevginle,
yanında olmasamda kalbim seninle,
düşlerimdesin seni seviyorum
düşlerimdesin...
Sana bıraktım hayatımın senaryosunu,
istediğin gibi yaz nasıl
düşünürsen sonunu,
bir kuş gibi özgür bıraktım ruhumu,
fikrimdesin seni seviyorum
fikrimdesin...
Yalın ayak yürüyorum bazen sokaklarda,
çocuklar gibi oyun oynuyorum parklarda,
mutsuzluğum artık derin uykularda,
seni seviyorum seni seviyorum
fikrimdesin
seni seviyorum aklımdasin,
seni seviyorum...
SARKI
BEN SEVDİM BEN YANDIM
SEN GİTTİN BEN KALDIM
HERŞEYDE SENİ ARADIM
SEN GELMEDİN SEN GELMEDİN
SEN GELMEDİN
BEN SEVDİM BEN YANDIM
SEN GİTTİN BEN KALDIM
HERŞEYDE SENİ ARADIM
SEN GELMEDİN SEN GELMEDİN
SEN GELMEDİN