Элвин Насир феат Маск-Геcелер

Elə bir xəritə çəkmisən mənə
Düz yolu gedirəm amma azıram
O qədər dərindən zərbə vurursan
Üçüncü mahnımı sənə yazıram
Qaranlıq səmada ulduzlar axır
Zülmətin başımın üstdə dayanıb
Gecənin seyrinə dalıb düşündüm
Bəlkə də bu dünya gecə yaranıb
Qar gecələr elə bil qar gecələr
O böyük qaranlıq səma da gəlir dar gecələr
Və nə vaxt gəlsə adım qopsun ürəylərdə bu söz
İçində gecəni gizlədən bir adam var gecələr
Dağıl ey dünya dağıl Sən ey dəniz ləpələn
Bir gecə səsimə səs verin ki çəkəy car gecələr
Qəlbimdə saray tikmisən daşları atəşdən
Mən əzəldən bilirəm sənsən o Memar gecələr
Elə bil buz tutub bədən sızıldayır sümüyüm
Bilmirəm yağıbdır nə cür bu qədər qar gecələr
Əgər ki günəş çıxan zaman yoxsa xoşbəxtlik
Mən niyə gülmək üçün eyləyim israr gecələr

Demişəm bağ gecəsən qara bir bağ gecəsən
Mən o bağlarda ağac verməmişəm bar gecələr
Sən mənim sevdiyim ol yarı almısan məndən
Amma gəl qoyma toxunsun ona əğyar gecələr
Nə olar bu gecə əzab yerinə
Göylərdən yerlərə ulduzları səp
Görsən ki boş qalıb onların yeri
Yerlərdən göylərə yalqızları səp
Gecənin zülməti gecədən qara
Boğuldum bu gecə hüzünə demə
Gecələr gecəyə nifrət edirəm
Amandı görəndə özünə demə
Dar gecələr səması dar gecələr
Sındırıb qəlbləri sən eyləmisən xar gecələr
Hər gecə qaranlığda ulduzlar kölgəsində
Nə qədər aşiqlər məşuq axtarar gecələr
Nə qədər vurmusan öldürmüsən heç dinməmişəm
Sonradan qibləyə tərs qazmısan məzar gecələr
Nə qədər xəyallarım duyğularım parçalanır
Ahu zar olmuş arzularda ahuzar gecələr
Elə bir musiqisən hər notunda həsrət var
Götürüb mizrabı vur simlərə ol tar gecələr
Gündüz hər sifətdə beş dənə üz gördükcə
Necə gülsün ki üzüm olum bəxtiyar gecələr
Geyinib əyninə iblis donu paltar gecələr
Gizlənib təbəssüm altında zəhrimar gecələr
Məni boş ver və düzün söylə o vaxt neyləmisən
Ki yazıbdır ki Vahabzadə Bəxtiyar gecələr