Да Поет Юру Ыне (феат Леввера)

Onlar ne derse desin yine ama hiç duymadan

nereye gider kimse varır hiç bakmadan

inandığın yollardan hiç durmadan yürü

yürü yürü yine sen

kim ne derse desin ama hiç duymadan

geride kalanları kafaya takmadan

inandığın yollardan hiç durmadan

yürü yürü yürü yine sen



inanma duyduklarına hepsi yalan

sonunda kazanacaktır gerçek olan

inanma duyduklarına hepsi yalan

sonunda kazanacaktır gerçek olan



neden bu ıssızlıkta kimse yok bi kendim. en başından beri..

ışıldadıkça güneşim küçüldü tüm gözbebekleri

toprak gibi her gün yeniden doğmak için

bazen yeni ben olmak ve de soruları yine yeniden sormak için NİÇİN

bıkmadan itsen bile

bazen gitmez bitmek bilmez niçin

öyle canın yanar acılar dinmek bilmez

silmek bilmez niçin

yelkovan ileri doğru yine durmak bilmez

tutsak bilmez özgürlüğüm tek

yoldaşınsa yol gider yakın ya da uzak bilmez

....susmak bilmez

ses dedi dur,bi ses dedi koş

güya hepsi de dost etrafında sis ve de toz

gözünü açıtığında gör kimse de yok-

hiç kimse de yok buz gibi kalb eksi yüz on

gerçek yakmakla yok oluyor sanan herkes boşlukta birer birer kayboluyo

KAYBOLUYOR yıldız gibi kayboluyor

yağmurları kim döküyor diye sor

yol bitmez yürüyene kolay duranlara zor

duvarlara sor,seni beni kolay lokma sananlara sor

elini ver canımı al bir bakmışsın güneş yine doğuyor



Onlar ne derse desin yine ama hiç duymadan

nereye gider kimse varır hiç bakmadan

inandığın yollardan hiç durmadan yürü

yürü yürü yine sen

kim ne derse desin ama hiç duymadan

geride kalanları kafaya takmadan

inandığın yollardan hiç durmadan

yürü yürü yürü yine sen



inanma duyduklarına hepsi yalan

sonunda kazanacaktır gerçek olan

inanma duyduklarına hepsi yalan

sonunda kazanacaktır gerçek olan



Gerçek her yerde birdir (hey ya)

Ona giden yollar çeşitli (değil mi?)

Gebeşler konuşur durur (laf hep)

Kapa kulağını çek sen resti (ah)

Oldukça sen mütevazi (hey ya)

Çıkarlar tepene şimdi (bun dem)

Yolun yalnız bak senin (değil mi?)

Mekânda kalma yürü yolunda Idren!