Да Поет Юру Ыне (феат Леввера)

Onlar ne derse desin yine ama hiç duymadan
nereye gider kimse varır hiç bakmadan
inandığın yollardan hiç durmadan yürü
yürü yürü yine sen
kim ne derse desin ama hiç duymadan
geride kalanları kafaya takmadan
inandığın yollardan hiç durmadan
yürü yürü yürü yine sen

inanma duyduklarına hepsi yalan
sonunda kazanacaktır gerçek olan
inanma duyduklarına hepsi yalan
sonunda kazanacaktır gerçek olan

neden bu ıssızlıkta kimse yok bi kendim. en başından beri..
ışıldadıkça güneşim küçüldü tüm gözbebekleri
toprak gibi her gün yeniden doğmak için
bazen yeni ben olmak ve de soruları yine yeniden sormak için NİÇİN
bıkmadan itsen bile
bazen gitmez bitmek bilmez niçin
öyle canın yanar acılar dinmek bilmez
silmek bilmez niçin
yelkovan ileri doğru yine durmak bilmez
tutsak bilmez özgürlüğüm tek
yoldaşınsa yol gider yakın ya da uzak bilmez
....susmak bilmez
ses dedi dur,bi ses dedi koş
güya hepsi de dost etrafında sis ve de toz
gözünü açıtığında gör kimse de yok-
hiç kimse de yok buz gibi kalb eksi yüz on
gerçek yakmakla yok oluyor sanan herkes boşlukta birer birer kayboluyo
KAYBOLUYOR yıldız gibi kayboluyor
yağmurları kim döküyor diye sor
yol bitmez yürüyene kolay duranlara zor
duvarlara sor,seni beni kolay lokma sananlara sor
elini ver canımı al bir bakmışsın güneş yine doğuyor

Onlar ne derse desin yine ama hiç duymadan
nereye gider kimse varır hiç bakmadan
inandığın yollardan hiç durmadan yürü
yürü yürü yine sen
kim ne derse desin ama hiç duymadan
geride kalanları kafaya takmadan
inandığın yollardan hiç durmadan
yürü yürü yürü yine sen

inanma duyduklarına hepsi yalan
sonunda kazanacaktır gerçek olan
inanma duyduklarına hepsi yalan
sonunda kazanacaktır gerçek olan

Gerçek her yerde birdir (hey ya)
Ona giden yollar çeşitli (değil mi?)
Gebeşler konuşur durur (laf hep)
Kapa kulağını çek sen resti (ah)
Oldukça sen mütevazi (hey ya)
Çıkarlar tepene şimdi (bun dem)
Yolun yalnız bak senin (değil mi?)
Mekânda kalma yürü yolunda Idren!