Cартй Сикилдим Кафамда Фаркли Фаркли Душунcе

Bana bir masal anlat baba içinde hüzün olmadan
Mutlu sonla bitsin olur mu gözlerim dolmadan
Şu hayatta her şeyi ben fark ediyorum sonradan
Ve hiçbir şey gerçek değil ki hepsi yalan kolpadan

Senden geriye kalan birkaç fotoğraf ve telefondu
Giderken düşünmedin mi bak oğlunda telef oldu
Umutlarım kuş gibiydi çırpınırken yere kondu
Öyle böyle yaşıyoruz işte ikinci sene doldu

Hanginiz anlayabilir ki yaşadığım bu anı
Haddi hesabı yok sana okuduğum duanın
Elimden gelen bir şey yok alkolünde etkisiyle
Günden güne artıyor sol tarafımda ki ağrı

Bundan sonra her şeyi ben zamana bıraktım
Kimselerde kızmasında akıl benden ıraktı
Benim özlediğim mutluluk baya bir uzakta
Ulaşabilmek imkansız her tarafta tuzak var

Verse 2 :
Sıkıldım kafamda farklı farklı düşünce
Zaten hayat acımasız kim kaldırır ben düşünce
Birde yaşama tutunmak için fazla güç sarfedince
Her şeyin değeri anlaşılır kaybedince

Hiçbir fikrim yok acaba şimdi nerdesin
Biraz erken geldi galiba ayrılık perdesi
Çok mu zordu ölüme karşı çıkıp yere sermesi
Bende hissediyorum yanımda Azrail gölgesi

Bunlar sana yazdığım ufak çaplı sözlerim
Saat şuan beş buçuk ve kan çanağı bu gözlerim
Bırak bu sözleri destan yazsam da olmaz
Hangi cümle anlatabilir içimde ki özlemi

Yok mu kıyıda köşede huzurdan bir parça falan
İnsanların onuru yok ki varsa yoksa yalan
Belki de haklısındır bende olamadım adam
Neyse mekanın cennet olsun babam