Capella Ölene Kadar

Nakarat)



Sevdim seni isterim ki mutlu olalım

Ölene kadar Ölene kadar

Aşkın çilesi ederi kadar ,

ölene kadar bitene kadar.



(Verse)



Bir kalem döner bugün ortamda

Sevdiklerim ayrı bir yanda

Sensizken sınanıyor kalbim yolda sokakta tek başıma



Ben suçluydum haklıydın bırakıp gittin bir başına

Yokuş çıkan yollar şahittir İnan ki benim bu aşkıma



Hani mutluyduk sonsuzduk ?

Senin gözünde hiç mişiz.



İki kardeş biz vardık yoktuk İnan hayatı p** etmişiz

Yolum yokuş soğuk bir havada titreye titreye içmişiz.

Gide gide bitmiyor tepeler biz de buğulu camlara harf çizmişiz



Aynı yolun yolcusuyuz biz de günahı sevabı mahşere bırakın

Buz kesti yine bak sağ solumuz

Nefreti bitirip sevgiye kuşanın



Bile bile kimseyi aldatıp giderek siz sol yanından hiç vurmayın

Mahşerde yine bak, hak yaradan

Hakkını alacak bak ansızın !



Yeni bir kalem, yeni bir kağıt

Gelip de hisleri yine Sen dağıt

Sonuncu parçada biz aptalca yazdık çizdik sözleri yakıp



Hisli bir gencin kaleminden

Sözleri gözleri yine damlarken

Ölünün dilinin anıları varken

Yine yazdım lan içim yanarken



(Şiir+Nakarat)



Yine yazdım lan içim yanarken

Olmamalıydı sonumuz böyle

Sonbaharda düşen yapraklar gibi savrulduk gittik

Böyle olacağını bilemedik..



Bittik mi dedim , çoktan bitmişiz.

Sen orada ben burada ayrı düştük mesafeler uzunca

Yazılı olanı yaşarmış Ademoğlu

Dert kişiye mahsus insana zimmetlidir.



Her şeye rağmen Yine soruyorum sana Sahiden bittik mi ?