Бедирхан Гокче феат Серпил Кылыч-Кимде Гордун Сен

Bu vicdansız gözleri nerden aldın sen
Kayalara vurmuş martıların çığlığı daha kurumamışken
Bu sesi bu sedayı kimden aldın sen
Saçların yüreğimin perçeminden bağlarken
Babandan annenden kimden aldın sen
Daha yaşım 18
Sevmeye Sevdalıyken
Şu civan yüreğimde yılkı atlar koşarken
Elim ayağım buz kesmiş yinede üşümezken
Severken terketmeyi kimde gördün sen
Hangi ölüm çaldı yanlızlığını

Hangi mezarlıkta kaldı çılgın gülüşün söyle
Hangi şubat dalında sımsıcak umutların
Kaşların hilali devrilmişken üstüme
Söyle hangi yüreğin gözüdür saçıma taktıkların
Hangi yüreğin gözü söyle
Ve işte ben geceyi delirten, geceyle deliren
Hem geceye seslenip hem geceye sabreden
O esmer sesli adam işte ben
O gönül gergefine çaresizlik işleyen
Ozanların diliyle atını mahmuzlayıp
Köroğlu diyarından Ardahana seslenen
Ben o esmer sesli adam, kendi sesine dağlanıp
Göz yaşını gizleyen işte ben
Peki ya sen sen söyle
Sedası kulağımda, elası nazarımda
Göçmen kuşlar gibi çırpınan kadın
Dağlanmış yüreğimi mısralar soğutmazken
Yelkovanın boyuna akrepler soyunmuşken
Seni seven bu yürek seninle yorulmuşken
Hangi terazi tartar sana olan sevgimi
Hangi bakış götürür şu aklımı başımdan
çicek açma çağında dallarımı kırmışken
Şiir yazan ellerim, elerine hasretken
Hiç mi için sızlamaz
Kayalardan tuz çalıp şu yarama basarken
Severken terketmeyi oyunmu sandın sen
Severken ayrılmayı kimde gördün sen
Severken ayrılmayı kimde gördün sen