БадCлаусе Омрум

Üzünə baxa bilmirəm, gözlərim öyrəşməyib

Sən haqda düşüncələr sətirlərimə yerləşmir

Hər dəfə yaxınlarım "yoxluğuna öyrəş" deyir

Sevgili boş şeydir, sən talehimizi birləşdir



Hamıdan uzağa düşək, dostlar yola salsınlar

Yaşayaq bir dam altında, qoy bizi qısqansınlar

Razı olmadığın qəlbin içinə atım səni və

Oyananda görüm ki, sənin ətrin gəlir yastıqdan



Bu şeir münasibət, sevərik bədahətən

Birləşsin əllərimiz və qolların olar vətən

Ürəyim darıxsa da yoxluğuna dözər bədən

Səni görəndə nəfəs almaq belə yaddan çıxır hərdən



Əhvalım yaxşı deyil, hiss olunur sətrimdən

Sən ilham pərisi, şair ölür dərdindən

Həyatın bir otağı var, dolubdur ətrinlə

Əgər sən istəsən de, cənnəti gətirim mən



Elə bil izin qalıb getdiyin hər bir küçədə

Gәrәk ki, getmәzdin yaraşırdıq biz necә dә

Gələcək arzularçün dolduracam bir neçə bənd

İçində olduğun xəyallar çin olar bir gecədə



Eşqimiz böyük obraz yerləşmir bir səhnəyə

Biləyim qana dolubdur, amma sevgi ölmür, niyə?

Qaranlıq işıqlanmır gözün gözümə dönmür deyə

İndi harda həmin gözəl, o vaxt mənə ömrüm deyən?



Söndürməyək bu ocağı, küllərimiz alovlansın

Tüstü yayılsın səmaya, mavi pərdələr bulansın

Hər gecə bəstəm üstə yanan şamlar işıq salsın

Gülüşlərimi qaytarsan istəmərəm, səndə qalsın



Heyif ki, münasibətə yanaşırdın soyuqqanlı

Əllərin üşüyürsə xasiyyətin - soyuqdandır

Səndən sonra ümidlərim həyata qarşı yarım qaldı

Sənlə başlayan mətnlərin adətən olmur ardı



Yuxum yoxdu yenə, misra sonuna çatmamışdı

İstədim yazım səndən, qələmim əldə çatlamışdı

Bulanıq görürdüm səni, gözümə tor qarışdı

Yaxşı gedirəm indi, bilirəm çox danışdım