Ати242 Сонуму Гетир

[Verse 1]
Ner'de doğru insan?
Hayatında doğru anda çıkarlar karşına
Sonra doğru anda sıçarlar
Ağızda yalanlar elinde nerede kalanlar
Bilakis yerde kalanları da toplarsın bak sonunda
Bir dede bastonuyla gezerken bakarsın öyle acıy’can mı?
Yaşıy'can mı sen o kadar haydi söyle
Görünce anlamazsın hislerimse hep derinde
O kirli defterim de yoksa bile ezberimde
Şimdi hayal uzaklarda
Eski hikayeler hitap eder mi eski günler adını kısaltarak
Yanında bi'kaç adamla düşersin zararlara
"Abiciğim yeter bu madde harbiden zarar bana."
Çıkarcı dostları da var tabii hiç bıkar mı onlar arkadan vurmaktan hayat güzel tabii öylesine
Yoruldum çıkarlardan bi’ kız gelir çıkar
Sonra dersin ki sikeyim hepsini rastlamadım böylesine
Sonra anlarsın o kızda yolcu, sondu sandın
Korkulardır zayıflığın, çok dumandan bayıklığım
Bi' şey var ayıktığım
Hiçbir zaman tanıdığını sanma insanları, tanıdığın; onların tanıttığı
Elimde nefretimle belki hala neftedir
Ve kalbimin bi' kısmı kısık gözleriyle küçük bi' kız vardı
Kandırıldım çokça zaman sancılıydım
Ve zamanla yıldım bak inan kazanmalıydım
[Nakarat]
İçine kapanır onca zat onca hayat
Hayatla imtihandı peşimi bırak kader
Daha bundan beter ne olabilir?
Benim sonum nedir? Sonumu getir yeter
İçine kapanır onca zat onca hayat
Hayatla imtihandı peşimi bırak kader
Daha bundan beter ne olabilir?
Benim sonum nedir? Sonumu getir yeter
[Verse 2]
Antalya sokakları anılarımın başkenti
Yaş geldi, üniversite Yeditepe Kayışdağı
Ve sonra kayışları koparmam kısa sürdü
İnan ki boktan düzeninize bir gün olsun alışmadım
Bir küçük çocuktum aldılar benden oyuncağımı
Koyun can derdindeyken de beklediler soyun'cağımı
Küçükken ner'den bil'cen ilerde hep somurt'cağını
Yolun başındayken nefes almaktan yorul’cağını
Güzel olaylardan bahsetmek isterdim ben de
Öyle keza Antalya’da ilkbahardan mesela
Ruha mürekkep damlamadan dolmayan sayfalardan şikayetçiyim
Bu lafın ucu yine sana
Hasretinle yanmadım, yanımdaydın dokunmadım
Hayat sokaktadır sikeyim moruk okulları
Yasa Amenti, gecemi hesap et
Hayatımın derslerine çalışmaktan uykum vardı hocam müsaade