Алпер Аййылдыз Нереден Бактыğына Баğлы

İlk yardımım sonlar
Daha bitmedi başlangıçlar
Emanet aldığım nefes benimle bir yere kadar
Beni de ben edene kadar niyetlerine vardım
İnce fikirlerine sağlık ilaçlarımı attım
Derken uyandım sonra
Burada güzellikler zorla
Yanıma yakışan herkes çirkin
Üstüne alınanların diline dolansın ninnim
Kendini bilmeli ilkin
Ben beni bildim bileli benimdim
Tertemiz delirdim
Her haltı dert edindim
Benim derdim ezelden beridir
Yenisini yaptım yaktığım evimin
Eskimeyen bir şey getirin
Götürün tüm ihtimalleri denedim
Buldukça değiştirebilmeyi diledim
Hissedebilseydim, bilseydim ama hep bitse de gitseydim
Bir durup yüzleşebilseydim
O şansı bana verebilseydim
Keşkelerime yer yok
Göz gördü körlemek zor
Yordam yollu kelimeler yordum ondan dört koldan sarılıyım çoktan
Uzaktan bakılan gelecekler yakında görmezden gelecekler
Hala buradayım, otuzunda 24. baskıyım
Nerden baktığına bağlı
Tebessümler attım ağlamaklı
Bir yerde saklanmam lazımdı
Yoksam sözlerimde arandım gözlerimde
Teslim oldum ellerimle
Yine yenildim en çok da güvendiğime
Dalarken derinliğine
Yüzeyde bildiğimle kaldım yalnız
Umduğumdan fazlası varmış
Sordum, sorduğumla kaldım yalnız
Yalnızlıklara mahkumken
Bırak inceldiği yerden kopsun bir dargın bir barışıkken
Olmak istediğim yerdeyim
Dursun istediğim zamanlar kimin
Ama benim hayallerim kimilerinin acı gerçekleri
Şüphesiz iyilik timsalleri; zor günlerimin hayaletleri
Dün gibi aklımda
Dün gibi aklımda neyi nasıl hissettirdikleri
Sorma
Anlamazsın sorma
Duymak istemezsin
Bilirsin
Ben bilirsem sen asla dinlemezsin
Sorma
İki yüzünüz bir bilindi
Bin bir türlüsü bir silindi
Geçmiş geleceğe yine soyundu
Yeni yaşlara yalnız girildi
Ama baş başa kaldık denildi
Başa gelen her neyse çekildi
Paşa gönlün razı edildi mi
Ya sen hayırdır o kural delindi
Daha dün gibiyken aklımda
Bana geçmiş arattın ya
Geri dönmesi zor yollara girdin
Ben bile çıkaramam artık seni bir yerden
Söylenmeyi beklersen şarkım olursun, olmazsan yarın
Benden değil gölgenden kaçtın
Yakalanma bak bu son çağrı