Алламе Сиях

dur bırak yansın yaşananları
sil kapımda hüzün yağmurları
kim bilir öfkem harım gibidir yan yan yan.
sırtımda vaktin hükümdarlığı sefa sürer
küsüp kaçar moral gidince mutluluk dolar sürem
rüzgarlar kokunu çaldı delicesine esintiler
peşimde hatıraların bu kalbe can çekiştiren
ve bazen istemsizce baba olmak
anladığımdan değil benim olmadığından sana
bakıp huzuru bulduğumda tüm şeytanlar hep kapımdalar
sen varsın bilirim uzaklar kandırır bana sen hep yakında kal
bu parça gönlün ağlama duvarı söyle kurtul
masallar okumak eğlencem eğer derinse uykun
söyledim ya artık işte şuan zaman durdu
dokunduğum tenin değil ben hayallerimi buldum
kuruntu ettirir bu kuşku sana yalan diyorsa
beni gel evimin karanlığına sor eğer inanmıyorsan
başka yerdeyiz bambaşka düşte biz ve onlar
bu geceyi sabaha bağlarım kalem kağıt ve bol dumanla
dur bırak yansın yaşananları
sil kapımda hüzün yağmurları
kim bilir öfkem harım gibidir yan yan yan.
yarim ellerini uzat bi çok tuzak uzak bu günlüğümden
benim mutluluk sebebim sensin bana güldüğünden
çözülür elbet biz bir olursak bütün düğümler
yarın hayra yorula hazırım herşeyim bu günden
ağlamak sır defteri bana bu sanki koca bi dağda taş
yürekte hissiyat beyinde fikirlerle bağdaşan
saçma hayaller kurardım yarınlara vedalaşan
ben ağrılara alışkınım hiç elimi dokundurmadan
bu şehre sen olmadan çok zormuş katlanmak
sokaklar savaş alanı susmuyor kılıç ve kalkanlar
bu boşluk hissi gitmiyor resmini sarsamda
her gün aynı değişmiyor kalbe yeni masraf var
senden kalan ne yaptığını bilememek bu safa
güneşin odama girmesi felaket bir başka sabahlar
yakında burda ol söz ver deki caymam
ihtiyacım uyku değil saniyeleri saymak