Halit Bilgiç Cano

Zifiri bir geceydi yar

Gittiğin gün, gittiğin gün

Aylar oldu, yıllar oldu

Sen gelmiyorsun, sen dönmüyorsun



Gözyaşlarım yollarında aktı kurudu

Aktı kurudu, aktı kurudu



De gel de gel, be kitapsız bu can yoruldu

Bu can yoruldu, vallah yoruldu

De gel de gel, de gel cano bu can yoruldu

Bu can yoruldu, vallah yoruldu





Sonbaharda yaprak gibi

Dalımda soldu, dalımda soldu

Simsiyah saçlarım beyaz

Kar beyaz oldu, kar beyaz oldu



Baktığım her yerde cano resmini gördüm

Resmini gördüm, resmini gördüm

De gel de gel, be kitapsız bu can yoruldu

Bu can yoruldu, vallah yoruldu





Şiir



Gidişinle kalemimi yüreğime sapladım

Kanayan acılarımı yutkunup

Kaybolan anılarımı topluyorum

Amed’in kaldırımlarında

Bedenimin en kanlı yerlerini sürsem de Dicle’ye

Sensizliğin acısı yok olur mu?

Adının dört harfi beynimin en rüzgarsız yerlerinde

Fırtınalar estiriyor cano





Demlenmiş yalnızlığımı yudumluyorum

Ayaza kesmiş gecelerde

Ah sevdiğim, saatler gidişinde durmuş

Hasret akıyor ayak uçlarımdan

Gel hadi, de gel artık

Bu can yoruldu cano