Capella Yok Oluş Hikayesi

Elde Kalem, Bende Yıllar, Herbiyanım Dört Duvar.

Gözlerimde Kaybolan Hep Aklımdaki Anılar, Sonucu Buysa Eğer Yaşantılar Sonbahar. Yaşlarımla Karışır Yağmurdaki Damlalar.



Gecenin Kör Karanlığı Benim İçimde Tüterken Ve Güneşli Günlere Elveda Ederken, Bende Düştüm Yerlere Kaldıranım Yatarken, Erimişim Sizler Ayaktayım Sanarken.



Yaş 19 , Yol Yokuş, Hayatımda Son rütuş, öyle güzel gülerdin ki sanki

Herkes Somurtmuş. Bir Hikaye Yazdım Şimdi İsmi Onun Yok Oluş.

Kahramanı Bendim Oysa, Kurban Oldum Yol Yokuş.



Titriyordu Şakaklarım Kalem Elimde Yazmaktan

Her Gecenin Sabahında Sensiz Dumana Vurmaktan, Mürekkebim Yazmıyor, Damlayan Gözyaşımdan

İnanmayın Sizde

Oysa Neşeliydi EMRE CAN



Gecenin Karanlığında Güneşli Günlere Elveda Ederken

Düştüm Ulan Yerlere Düştüm de Şarkılara Sarıldım.

Ve Kimse Sormadı Nasılsın

Halimi Görense Çığlık Atıp Kaçınsın

Kulak Verin Şimdi Kulak Verin De Bu Feryadım Dar Ağacına Asılsın..





ÖLDÜM SENSİZ GÖNLÜM, SON DEFA SEV BENİ ...



Ilık Bir Yaz Gününde , Buz Gibi Olan Beden.

Sarıldı Sevdiğine Sensin Aşkı Resmeden. Korkuyorum Evet Bendim Benliğimi Kaybeden. İyi Gelsede Sevgin, Aşkındı Beni Bitiren.

Gözlerimde Saklısın, Manası Yüreğinde, Sözlerimde Gizlisin Sonu Gelmeyen Hecelerde, Gömdüm Seni Buram Buram Sen Kokan Bedenime, Hissizleştim Evet Ben Hayatın Her Deminde..