Şükrü Güler Zeynebum

Çıkmam bi daha çıkmam hamdusi yaylasına
Orada ateş düştü bağrumun ortasına
Kapnmaz kilit olmaz gönül pencerisinde
Sevda duygularını yaşadık zirvesinde
Düşürme kaşlaruni akıtma yaşlarını
Yayla çiçekleriyle süsülerdim şaçlarını
Utanmam sevduğumden vazgeçmem bildiğumden
Hiç birşey düşüremez zeynebi yureğumden
Aksın yaşım katılsın potomya deresine
Aşkımı ilan ettim bütün sülalesine
Dağ bayır dile gelsun konuşsun aşkımızı
Sevmek kabahat ise alsınlar başumuzi
Gürgen ormanın derin gölgesi olur serin
Demedun mu babana yoktur yatacak yerin
Kitle dağı ayane duman var tepemize
Kollayın zeynebumu emanetumdur size
Çıkmışım potomyadan zeynebum senin için
Hayde dedum gelmedun niçin zeynebum niçin
Dünümde bugünümde çok çile var önümde
İstemem acı çekme beni her gördüğünde
Herşeyi silip atma aşkıma şüphe katma
Ayrılırsakta seni sevduğumu unutma
Farketmez bensiz kalsın potomyanın dağları
Gezdikçe yüreğunde yaşar hatıraları