Doğan Canku Sonsuza Dek

Sokaklar geçiyorum sızım hüznüm gölgem benim
Caddeler aşıyorum gözyaşlarım en sessizliğim
Asılsız çarelerle yürüyorum işte böyle
Zamanı geriye çeviririm diye
Acılar yaşıyorum kavuşmak bedeliyle
Bekliyor biliyorum az ötemde sessizce
Adımlarım yaklaştı görüyorum orda işte
Kayboluverdi yine sokaklar arasında
Elbet birgün yollar çaresizce tükenip son bulacak
Zaman işte yeniden başlamış olacak
İnanırım kalbim onunla sonsuza dek yaşayacak
Kaybolup gidecek maziyle birlikte

I am passing through streets; my ache, my sorrow, the shadow of mine
I am going beyond streets; my tears, my most silence
I am walking with false solutions, just like this
So that I could reverse time
I am living the pains with the cost of rejoining
I know it's waiting right over there quietly
My steps are getting closer, I can see it's right there
Again it's disappeared fast into the streets
Sure one day the roads will irredeemably be exhausted and come to end
Time will then have begun all over again
I believe my heart will live with it forever
It will disappear in the past with it