Jedojest Yokuş

Yaşıyor şehir içinden çıkılmaz bir halde

Ölüyor umut sabahları kan kusuyor

Yokuş acı derin yara

Elimde kan

Yaşamak artık acı veriyor

Üzül biraz yanımda kal

Ümit etsem boşa gidiyor

Yokuş acı derin yara

Elimde kan

Yaşamak artık acı veriyor

Üzül biraz yanımda kal

Ümit etsem boşa gidiyor

benide yanına al yada bir derin acıya bir düş

Nefesin şehre deli bir yurt

Kafesin içine ölü bir kurt gibi

Yaşadım ölü gibi

Hayatın ödedim bedelini

Bazen soramam nedenini

Seçerim kafanın güzelini

İçim enkaz kaderime düşken

Nasıl koşayım yolum yokuşken

Gülemiyorum düzen bozukken

Elimle itiyorum hayat kozumken

Alkışlanır bütün kara listem

Gözlerimde perdeli sisler

Savaşmaktan yaralı bu dizler

Bir kazancım yok zaten hiçbir düşüşte

Gözlerimde dert ellerimde kan

Yürüdüm her bir şehirde her bir ilde yar

Benim yollarımda hep dizlerimde kan

Seni bulmak istediğim yağdı yine kar

Yokuş acı derin yara

Elimde kan

Yaşamak artık acı veriyor

Üzül biraz yanımda kal

Ümit etsem boşa gidiyor

Yokuş acı derin yara

Elimde kan

Yaşamak artık acı veriyor

Üzül biraz yanımda kal

Ümit etsem boşa gidiyor