Bilici İntihar Çiçekleri

Kararım hep bu düzene sallamak tarafsızım

Bak üç yaşında başlıyor bu hayat dersi ansızın

Yok hiçbi doğru bölgemizde çileler hep mi tatlıdır?

Ben on beşimde köşe başında suç benim ve zanlıyım

Sen on sekizde reşitsin ve on yedinde değilsin

Bi dostun orada sattı seni kafan yerinde değildi

Bu suç senin değil be çünkü imtihan bu serzeniş

Bak ellerinde gül ve sende intihar çiçekleri

Kapımda derde karşı yok bi koruma maalesef

Ben aşka çok da saygı duysam olamam öyle bir neşet

Kimin neşe benim mi len? bi kaleme sararım her gece

Yakında deliye dönecem anla baş ağrıttı her giden

Kimselere de yaranmadım biçok kişiyi anladım

İçerideysen eğer çekici tel örgülerin arkası

Ve gül kokan bi menekşenin öyküsüydü hayatım

Hiç olmadık bi hayalin peşindeyiz ki napalım?

Büyülenmiş hayallerim

Gözlerimden ırak gibi

Boşa geçer bu zaman benim

Yaşantılar yalan değil

Ben bi tysonım ve rakibimse hayatım

Kimse gözlerimde göremez onca batağı taşkını

Küçük yaşta başlamıştı zehire dostlarım

Kalmadı hiç arkadaşım ben de kalemi kağıdı yaktım

Hep mi körpedir bu düzen neden hep irtica?

Bir istek üzeri yok mu böyle hayatımdan istifa?

Ben istikametimde bulurum elbet öyle afitap

Ki güneşim olamaz herkes ancak olacak aynı kehribar 

Belki ağır geldi hayatımın o tokatları

İnsan olduk amma kahpelikle bok atmadık

Gün gelir de belki uçarım hazır o yaralı kanatlarım

Derin jilet darbeleri de hiç bu denli kanatmadı

Kağıt başında düşünürüm her aklı sanki safi

Görüşmelere kapalıyım ve söz yazarım kafi

Gün gelir de belki konar o başıma böyle talih

Belki değişir amellerim köşede bekle salih