Abdurrahman Önül Ağlar Yakup

Ben bir Yakup idim kendi halimde Mevla'mın ismi vardır dilimde

Aldırdım Yusuf'u Kenan ilinde ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu

****

Yusuf'u hocada okumaz oldu anın bülbül dili şakımaz oldu

Alnındaki nuru parlamaz oldu ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu

****

Akardı Yakub'un gözünün yaşı ah ettikçe eritir dağ ile taşı

Yusuf'u kuyuya attı kardaşı ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu

****

Attılar kuyuya ölüm kastına Cebrail yetişti Rabbin dostuna

İhlâs ile çıktı suyun üstüne ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu

****

Bir dertli bulsam da derdime yansam yandım hasretine bağrım dağlasam

Yusuf'un cemalin bir daha görsem ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu

****

Bezirgân geçip giderken yolunda Yusuf'u bulup çıkardı kuyudan

Yusuf sonra oldu Mısır'a sultan ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu

****

Yusuf'un gömleğin al kan ettiler kurtlar yedi diye bühtan ettiler

Yusuf'u götürüp bilmem nettiler ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu

****

Kenan'ın kurtları toplanıp geldi biz yemedik diye içtiler andı

Yakub'un feryadı Arşa dayandı ağlar Yakub ağlar Yusuf'um deyu