Sinem İlk Öpüş

Yürüdüm tüm gece, gece karanlık

Kalbimde senden kalan küçük bir yırtık

İçeri sızan ışık değil, puslu bir yalnızlık

Payıma düşen ölüm değilse de gece kadar karanlık

Geçmişim toz, avuçlarımda hiçlik

Sana verebildiğim iki satır, ikisi de yitik

Gözlerinin değdiği sokaklar sen gibi

Giderken beni de al, yokluğun ölüm gibi

İlk görüşte başlar ayrılık

İlk öpüşte kal sen de

Çalınır sessizliğin eski bir keman gibi

Acıtır sakinliğin, hiç olmamışız gibi

Yazarken yarım kalan şiirlerin öncesi

Yaşarken yarım kalan aşkların sonu gibi

İlk görüşte başlar ayrılık

İlk öpüşte kal sen de