Sen her gittiğinde ben
Savaşıp pes etmeden
Beklemeyi öğrendim
Akıp giderken zaman
Sensiz, sana doymadan
Mesafelere direndim
Bir yaş günün daha uzakta geçiyor
Bu hasret öyle büyük ki söz dinlemiyor
Zaten uzunca yollar
Kavuşamaz ki kollar
Beni mutlu sanıyorlar
Mesafeler yerine
Koşup sarılsak yine
Desek böyle mutlu sonlar