No.1 - Mutsuzlar Sözleri
Yine yeni metin belgesine yazıyom
Hisselerim hislerimin mezarını kazıyo
Kader acı beni üzdü stereo
Gel bana gel bana yerim inferno
Parladı sigaramın ucuna bi salya
Yol alana yol alma hakkı bedava
Bu ne dava bu nasıl bi kar yağmadı
Ama bembeyaz oldu bi anda
Beni anla ama deli sanma
Soğuk ama üşümeye üşenmem asla
Komik olmaya çalışma dostum
Komik olmayana da gülüyoruz burda
Depresyon ruhunda sansasyon
Yaratır olmazlar umurumda olmazlar
Nefes aldım mikrofona yaklaştım
Siz yaklaştınız ama ben kaçtım!
Ama sormadı kimse bu halin ne
Ben tek başımayım hep
Başa sar beni yak ve bi daha dinle
Yoksa bile bi sorun üret
Depresyon dip depresyon
Ateşten gömlek ve buzdan pantolon
Kendine yük olan insanlar
Tıpkı benim gibi kamburlar
Ama sormadı kimse bu halin ne
Ben tek başımayım hep
Başa sar beni yak ve bi daha dinle
Yoksa bile bi sorun üret
Depresyon dip depresyon
Ateşten gömlek ve buzdan pantolon
Kendine yük olan insanlar
Tıpkı benim gibi kamburlar
Ruhumun içine girip cehenneme ulaş
Hiç yoksa amacın amacıma bulaş
Barışmak içinde savaş niçin bu savaş
geç kalırım ama yine yürüyorum yavaş
Benim gibi takılan insanlar
Tıpkı benim gibi kamburlar
Atıp tutarlar arkandan ama
Parayla yine seni alkışlar
Unuttum geçmişi bu on beş ayda
Uyumamak için kafanı duvara vurma
Hissettim ama göremedim güneşi
Söndürün ışıkları eskisi gibi
Mermi ol hadi benim kalbime yerleş
Yer mi o uyur ama akıllı bir keş
Yalan ağzına yuva yapmış genç
Biliyorum ama bunu yaşa ve de sen seç
Ama sormadı kimse bu halin ne
Ben tek başımayım hep
Başa sar beni yak ve bi daha dinle
Yoksa bile bi sorun üret
Depresyon dip depresyon
Ateşten gömlek ve buzdan pantolon
Kendine yük olan insanlar
Tıpkı benim gibi kamburlar
Ama sormadı kimse bu halin ne
Ben tek başımayım hep
Başa sar beni yak ve bi daha dinle
Yoksa bile bi sorun üret
Depresyon dip depresyon
Ateşten gömlek ve buzdan pantolon
Kaderine katlanan insanlar
Tıpkı senin gibi mutsuzlar