Moskape Uyan

Nakarat:
Aklımdan geçiyor sanki dündü
İçimdeki fırtına dinmedi büyüdü
Verse 1:
Gözlerimde kan birikti yaramı deşme kanıyor
Bu kalbe dokunma bu kaçıncı darbe acıyor
Beni bilirsin gülüm sessizliğime aldanma
Sana değer veren biriydim bedduamı alma.
Bu dünyam dönüyor sonbaharda bitirdik
Noldu bize böyle eskiden savaşmayı da bilirdik
Daha fazla yaralama geldiğin gibi gidersin
Bembeyaz bu sayfayı karalayıpta silersin
Uyan dedim ve uyarmıştım ayağına kadar geldim
Belki zengin değildim sana dünyalarımı verdim
Ne yaptıysam gereksizdi yalnızca bir çırpınış
İnadına gülüyorumda içim dışım kış.
Senden ayrılırken güçlüydüm inat etmedim
Herşey bitti demiştim sana hakkımı helal etmedim
Kendinle gurur duy yalanlarınla kanser ettin
Sana bir şans verdim “kahretsin.”
Nakarat:
Aklımdan geçiyor sanki dündü
İçimdeki fırtına dinmedi büyüdü
Gücüme gidiyor içim dışım kanıyor
Dinlemem istemem yakıyorum limanı
Verse 2:
Ben sende hiçbirşeydim sen bende herşeyken
Kaç ülke değiştirdim hiç umrun olmadı
Pişmandın ağlıyordun yerin dolmadı
Bu sözler senin kızım hiç kusura bakma
Başın sıkıştığında eğer sakın bana yazma
Sakın bana dönme ölme asla beni görme
Yemin ettim dönmem sana dünya terse dönse
Gün gelir döner sende aldatılırsın.
O dakika ara beni nasıl birşeymiş anlatırsın
O ayıbı yüzüne vur seviyorsan katlanırsın
Bu sınavı ben kazandım yol admı ve yürüyorum
Milyonlarca hayal kurdum her daim gülüyorum
Senden ayrılırken güçlüydüm inat etmedim
Herşey bitti demiştim sana hakkımı helal etmedim
Kendinle gurur duy yalanlarınla kanser ettin
Sana bir şans verdim “kahretsin.”
Nakarat:
Aklımdan geçiyor sanki dündü
İçimdeki fırtına dinmedi büyüdü
Gücüme gidiyor içim dışım kanıyor
Dinlemem istemem yakıyorum limanı