Dursun Ali Erzincanli Ben Kudusum

Allah’ın Dokunulmaz Kıldığı Üç Hareminden Biri…
Yeryüzünün Süslerinden Bir Süsüm,
Kalbinde Mescidi-i Aksa’yı Taşıyan.

Sokaklarında Peygamberlerin Yürüdüğü,
Güldüğü,
Ama Hep Öldürüldüğü Şehir…
Bugün Hem Garip
Hem de Öksüzüm.

Bugün Hem Garip Hem Mahpusum..

Ebva’dan Döndüğün Gün Gibi Öksüz
Taif’te Taşlandığın Günkü Gibi Sahipsiz
Ebu Talip Mahallesindeki Gibi Yalnız
Tepeden Tırnağa Pusum…

BEN KUDÜSÜM
Mekke-i Mükerremenin Kardeşi…
O;
Zemzemle Umman
Bense Kan Dolu Bir Tasım.

O;
Şehirlerin Anası
Bense Şehirlerin Mazlumuyum

O;
Sevinç Gözyaşlarından Bir Deniz
Ben Acılardan Bir Nehirim.

O;
Ayaklar Altında Kalmasın Diye
Bir İsra Gecesi Şeref Verdiğin Fakirim
Başım Üstüne Dedim
Başımla Beraber Dedim.

Sen;
Göklere Yükselirken,
Başını
Ayaklarının Altına Koyan Şehirim…

Ya Rasülallah huzurunda sesimi yükselttiğin için affetsin beni Allah..
Ben Kudüsüm.. Sen başımın tacısın..
Ama bugün ümmetine küsüm….