Dursun Ali Erzincanli Ben Kudusum

Allah’ın Dokunulmaz Kıldığı Üç Hareminden Biri…

Yeryüzünün Süslerinden Bir Süsüm,

Kalbinde Mescidi-i Aksa’yı Taşıyan.



Sokaklarında Peygamberlerin Yürüdüğü,

Güldüğü,

Ama Hep Öldürüldüğü Şehir…

Bugün Hem Garip

Hem de Öksüzüm.



Bugün Hem Garip Hem Mahpusum..



Ebva’dan Döndüğün Gün Gibi Öksüz

Taif’te Taşlandığın Günkü Gibi Sahipsiz

Ebu Talip Mahallesindeki Gibi Yalnız

Tepeden Tırnağa Pusum…



BEN KUDÜSÜM

Mekke-i Mükerremenin Kardeşi…

O;

Zemzemle Umman

Bense Kan Dolu Bir Tasım.



O;

Şehirlerin Anası

Bense Şehirlerin Mazlumuyum



O;

Sevinç Gözyaşlarından Bir Deniz

Ben Acılardan Bir Nehirim.



O;

Ayaklar Altında Kalmasın Diye

Bir İsra Gecesi Şeref Verdiğin Fakirim

Başım Üstüne Dedim

Başımla Beraber Dedim.



Sen;

Göklere Yükselirken,

Başını

Ayaklarının Altına Koyan Şehirim…



Ya Rasülallah huzurunda sesimi yükselttiğin için affetsin beni Allah..

Ben Kudüsüm.. Sen başımın tacısın..

Ama bugün ümmetine küsüm….