Kimseler bilmiyor neler çektim neler gördüm halimi soran yokk şimdi koy yerime bi başka birini söyle benim gibi o da severmi seni.Dün yine düşlerime gülüşlerime kattım her kurduğum hayalime gözlerime satır satır seni anlattım elimdeki kalemle seni yazmadım
Albatros Verse
Soluk bir resimdeyiz sen ve ben soğuk bir bulut gökyüzünde bekleyen sönük bir kalbin buzunu eriten göz kapaklarımda bir iki damla biriken akıttıkça hızla dolar içim vatan çıkmaz gemiden bulur kırıklarıyla kalbimi elleriyle sarar yeniden bir an düşün peşine benide takıp sürüklerken geride bıraktığım parçalarla avunacak bi halde değilim ben
Sen ve ben aynı rüzgarın esintisiyle savrulurduk giden ve biten geri dönüşü olmayan son da son durakta bir neden içimi kemiren onca suhalden bıktım bu sebepten geri dönüp benden isteme bende gömdüklerimi gelip kendi elinle deşeleme