Ciwan Haco Serboriyek

Dîlbera m'rûnist
Dîlbera m'rabû
Weke hinek tistJê ve xuya bû
Wê parsekî hist
Bi çav û birû
Axê vemalist
Û çû.
Min da dû
Nêzîkî tenist
Bûm û min got û;
ÃSdî bes, te kust
Vî dilê zarû.
Go; "deng me ke hist!...
Bilezîne zû."
Ez û yara seng
Çûn ber çemekî
Rawestan li teng
Hêsîn kemekî
Têde rengareng
Gulên bîhneki hebûn.
Go qeseng;
Ew yara bengî
"Be hîs û be deng
Divê mêzeki
Wî marê li çeng
Marê koreki
Ji kemê bi ceng
Mi-d'vê berzekî
Ev bergeha ha
Wargehê min e
Tevî mi-j'te ra
Bex; û mizgîn e
Marî ji kema
Hanê derine
Bikuje bila
ÃSdî nemîne
Wê gav ev sînga
Sor û spî ne
Ji cotikên memka
Ji xwe r'hilîne
Bide ber geza
Xwe pê vejîne
Serm e, zilam î
Ji pey min ve be
ÃSdî b'temamî
Evin ne ew e
Ku d'kî beyanî
Ma b'çav û dev e
Bengî û ram î?
Minji dil da te
Ser vî meqamî
Dilpiritî me.
Tu bo min qam î
Lê, çikim nezan?
Xisim û xam î?"
Dile rebeno
Rebeno dilo
Bi jan û kovan
Bi xem û kulo
Me go, "carekî
Biçêjin wilo
Ji evîna xwes"
Evînê çilo
Anî serê me?
Jinê l'me sêlo
Kir bi xetere
Dîlo rebeno.
Rebeno dilo!
Nasît û nezan
Bi derd û kulo!