Seni kandırdım, çok kindarım.
Yok bir yanın, benim hayatımda,
Ama boş değil yanım hiç yalnız kalınca.
Yine baştan yine yeni baştan,
Başladık ama bak
Yeni yeni taşlar oturdu kafamda oluştu.
Dedim aşk bu, her zaman sorunlu.
-Pardon aşkıım. -
Kim bilir kaç kere -kaç kere kaç kere- ayrıldık.
Artık bu yalnızlık -olmuyo olmuyo- kandırdım.
-Pardon aşkım-
Kim bilir ki 3 mü 5 mi?
O son ayrılışta güzdü mevsim,
Ve üzdü hep bi tepki verdin
Aslen böyle anladım, güçtü sevgi.
Genelde benim üstümdeydin.
Yani her anlamda benim üstümdeydin.
Ben biliyorum ki benden üstün değildin.
Ve sana küstüm sen düzgün değilsin.
-Pardon aşkım.-
Kim bilir kaç kere -kaç kere kaç kere- ayrıldık.
Artık bu yalnızlık -olmuyo olmuyo- kandırdım.
-Pardon aşkım
Rahat değilim evimde bile.
Üzgünüm diye hiç sevinme yine.
Anlaşamıyoruz seninle niye?
Alttan aldım hep, delirme diye.
Kendini koysan benim yerime;
Nefret ederdin kesinlikle.
Yine göz attım ilişkimize.
Yaşadıklarımız rezillik be!
-Pardon aşkım.-
Kim bilir kaç kere -kaç kere kaç kere- ayrıldık.
Artık bu yalnızlık -olmuyo olmuyo- kandırdım.
-Pardon aşkım
Boş yere aç gene koynunu ayrılık.
Kaçkere kaçkere oldu, utandım.
Maskene kandım.
Aç kene gibi beni kemirdin hep sen,
Artık usandım.
Gidişin bana koymuyo.
Dert tasa olmuyo olmuyo.
Mis gibi korku yok.
Ben doğru yol aradım genelde,
Sanırım insan sevgiye doymuyo .
Pardon aşkım!
Kim bilir kaç kere -kaç kere kaç kere-
Artık bu yalnızlık -yalnızlık- kandırdım.
Kim bilir kaç kere...
Gerçekten kaç kere ayrıldık?