Arda Aydogdu Denizli

denizli ah denizli
mahvediyosun gençliğimi
denizli ah denizli
kaybediyosun eksiğimi
dar sokakların içindeyim burası saltak sevinmeyin
çaybaşı oratsı evimdeyim yürüyorum bağbaşı yönündeyim
amfinin ışıkları yanıyo birileri yine tütün sarıyo
bakalım bence dalgamıza yapışırız yakada kankamıza ,
sokakta sıkılır kurşunlar memurlar hadi bulsunlar
deliktaşın tam önünde yüzleştim ben ölümle
memleketin dar sokakları sert oluyo lan tokatları
olsun ben yine yolumdayım hop konum attım forumdayım
bazı zamanlar pamukkale bazı zamanlar tavas kale
olan biten ya da kural diyen ama bize lazım ölüm diyen
ömrümü yedi çamlık biz 1 +0 da 10 kişi kaldık
sarıyodu ortam muhabbbet gecenin sonunda dua et
şehir inan öyle güzel üçgen çarşısı baya özel
böyle düzen anla kuzen oyun biter ve yaşlı çınar
kalabalık ama bayramyeri tutamıyo kimse beni dünden beri
gündemdeyim üstlemeyin kimsenin suçunu can kurtaran uçurur

Pelitlibağ delirtli lan gözüm dolar hüzün dolu
yüzüm soluk içim bulut içip unut konak yolu
Çınar merkez tavuk döner herkes orda yarım gömer
kışın biter yazın başı sıcak kaçın düşün taşın
Artık bedenim yorgun Denizli beni çok yordun
Gözümün yaşına bakmadın defalarca beni kovdun
Nedeni yok bunun bedeli çok sebebim yok benim ecelim ol
Halk caddesi beni kaldırsın lise yolundan yardırsın
Ne taraftan gitmeliyim bi de acilen şehrime dönmeliyim
görmeliyim gerçekleri belki kaldırmak için içmeliyim
izleniyor gölgem ( yav ) hırslanıyor öfkem ( yav )
bazen on kişiyiz bazen tekiz iki - yüz ellisekiz
denizi yok dalgası çok dalgası var kankası yok
arkana dön sümerdeyim anlarsın hani dümendeyim
güvendeyim ama güvenmeyin bana hayat öğretti üzer seni
göremiyorum güzelliği denizli gibi özelliğim