Nerde kendini bilmez çocuklar.
Bir sabah öylece çekip gittiler.
Çınladı alkışlar kör sokaklarda.
Yankısı kime kaldı.
Deniz koydum adını.
Kederi bende kaldı.
Uzak köyler kurdum birbirine.
Denizine aldandım.
Acının surlarında ateşler yaktık.
Vuruldu şehirler soluksuz kaldık.
Kendine çekildi bütün zamanlar.
Gölgeler orda kaldı.
Deniz koydum adını.
Kederi bende kaldı.
Uzak köyler kurdum birbirine.
Denizine aldandım...