Alparslan Yilmaz Guz

Dön dünya dur dünya, diye diye günler bitti
Soldun ya öldün ya bende
Ben koştum sende sıra
Kayboldum ardın sıra
Vicdanım yok sana yanımda dursana
Ben buyum sen de dur ha
Her şeyin yetti buna
Biz değiliz tekte liman
Biz de yok buna hiç inanan
Siz de her şey sıradan
Kurakta olur ılıman
Güz havası bu ciğerime solunan
Tanırsın, kaybolur utanırsın
Alışsın, sabahlar geceye
Akılsız, susulur pusulursun
Savaşsız, hayatlar yok hanede
Zamanın en derinindeydin
Sokağının en safiriydin
Giderdin her yere sersefil
Elinden gelmesin ölüm de ölmesin
Elinde maskesi
Duvar boyardı tagiydi karnesi
Betondu sahnesi
Yalın çizgiler kaderin cilvesi
Dön dünya dur dünya, diye diye günler bitti
Soldun ya öldün ya bende
Bu liman da yoktu deniz
O zaman daha çok severiz
Ve biz her şeyi çok deneriz
Bi sebepten her şeyi katlederiz
Biliriz bir dert bir kederiz,
Geliriz gideriz yanarız olmaz
Ölürüz ve biteriz
Hadi bu günü yok sayalım
Yarından saklanalım
Bu benim dert sinmiş uykularım
Nereden tutsan ben haklanırım
Biter uykuların devam uygun adım
Çaba gör devam et hadi say bakalım
Bugün yok kuralım yarın derttir adım
Yok limanım vede koş bakalım zor duranım
Gelince nerdesin
Silinsin dengesi
Batar bu dert kesin
Dolamaz vadesi
Dön dünya dur dünya, diye diye günler bitti
Soldun ya öldün ya bende
Dünyanın suçu yok zamanın gözü kör olmuş
Nefes al derinden yaşanmaz bir zaman olmuş
Simsiyah bir yüzü var
Elinde gök yüzü
Dünya kapkaranlık
Aydınlığı seçmiyor gözü