Teoman Tamirci ciragi

Gönlüme bir ateş düştü yanar ha yanar yanar

Ümit gönlümün ekmeği umar ha umar umar

Elleri ak yumuk yumuk, ojeli tırnakları

Nerelere gizlesin şu avucum nasırları

Otomobili tamire geldi dün bizim tamirhaneye

Görür görmez vurularak başladım ben sevmeye

Ayağında uzun etek, dalga dalga saçları



Ustam seslendi uzaktan oğlum al takımları

Ustam seslendi uzaktan oğlum al takımları



Bir romanda okumuştum buna benzer bir şeyi

Cildi parlak kağıt kaplı, pahalı bir kitaptı

Ne olmuş nasıl olmuşsa aşık olmuştu genç kız

Yine böyle bir durumda tamirci çırağına



Ustama dedim ki bugün giymeyim tulumları

Arkası puslu aynamda taradım saçlarımı

Gelecekti bugün geri arabayı almaya

O romandaki hayali belki gerçek yapmaya

O romandaki hayali belki gerçek yapmaya



Durdu zaman, durdu dünya, girdi içeri kapıdan

Durdu zaman, durdu dünya, girdi içeri kapıdan



Öylece bakakaldım gözümü ayırmadan

Öylece bakakaldım gözümü ayırmadan



Arabanın kapısını açtım, açtım girsin içeri

Arabanın kapısını açtım girsin içeri

Kalktı hilal kaşları, sordu kim bu serseri

Kalktı hilal kaşları, sordu kim bu serseri



Çekti gitti arabayla egzozuna boğuldum

Gözümde tomurcuk yaşlar ağır ağır doğruldum

Ustam geldi, sırtıma vurdu, unut dedi romanları

İşçisin sen işçi kal giy dedi tulumları

İşçisin sen işçi kal giy dedi tulumları

İşçisin sen işçi kal giy dedi tulumları

İşçisin sen işçi kal giy dedi tulumları

İşçisin sen işçi kal giy dedi tulumları

İşçisin sen işçi kal

İşçisin sen işçi kal

İşçisin sen işçi kal

İşçisin sen işçi kal

İşçisin sen işçi kal

İşçisin sen işçi kal