Alfaran Yuregi Sagir 2

Sensizliğe alıştım ve yokluğunla barıştım

Psikolojim darma duman hislerimle atıştı

Derinden sevdim seni sen gökyüzüne ulaştın

Şimdi ordan inme vakti çünkü artık usandım.



Düşün ki rüyadayım ve anladım uyanmadım

Bu yüzden sarılmasın çünkü hala ayılmadım

Yarınlarım yanılmasın azalmasın duygularım

Sayılmadı kalp kırıklarım sende kaldı umutlarım.



Soğuk kâfi gelmedi ve girdi yine dert yüzüme

Ağlasan düşer bulutlar gökyüzünden yeryüzüne

En az senin kadar inandım tutacağın o sözlerine

Tutmadın,sebepsin yine çökmem için diz üstüme.



Yazamıyorum tek kelime çünkü cümle sendin

Hayallerimi öldürdüm içinde de seni

En güzel yerinde gittin sahi derin hislerim

Nasıl veda etti bana senin minik ellerin.



İrkilirdim her gecemde gözlerini dilerdim

Gittiğini anlayınca göz yaşlarımı silerdim

Yanımda olsan dokunmaz saatlerce izlerdim

Bir şiirdik biz seninle satır satır severdim.



Tek tesellim sensin seninle hayata tutundum

Dünyadaki herşey boktan tatlı gülüşün ufkumdu

Sevmeyi seninle öğrenip nefreti unuttum

Sen ki güler yüzlüm sen bana bi huduttun.



Mutlu bir hikaye değiliz en anlamlı şiiriz biz

Ebedi sevgi olsa bile seninle beşeriz biz

Kıskanır tüm insanlar ellerinle severiz biz

Elimi tutup bırakma hiç tüm sıratı geçeriz biz.



Aç kapılarını kapatma suratıma aşk kapılarını

Acımadın mı giderken kalbin cidden acımadı mı acımasızsın acı susar mı acı susmaz ömrümü ziyan eden acı kadarsın.



Bugünlerde aklımdasın yanımdasın git desemde git demem de gitme kal benimle diyemedim benim aklım gitmemende git desem de kal benimle bak bu derde yaar sen gitme kal benimle.



Harab oldu uykularım sensizliğe küstüm

Sana gelen gemiyi batırdın düşüp yine sana yüzdüm

Yollarına düştüm sen bana bi düştün

Nasıl ölmedin şaşırdım gözlerimden düştün.



Sevmek istemezdim kalbim engel olur gel diyemedim gel de koşayım ben huzurum gelmesende olur mutlu ol ne olur gözlerinde bulmuştum ben kendimi.