Zülfü Livaneli Mavi Sonsuzluk

Ah deniz, ah mavi sonsuzluk
Büyüyen dalgaların, medlerin, cezirlerin
İşte sığındım sana, kötülüklerinden kaçıp
İnsan kardeşlerimin.
Renk renkti yaşadığım şehirler
Alacakaranlıktı Ankara
İstanbul ise puslu, süt beyaz
Gökyüzünden inmiş bir tül perdeyle sarmalanmış
Stockholm kışın karaydı, yazın beyaz
Paris ise ressamların paletinde uçuk maviydi her yaz
Ama hiçbirşey yetişemedi, senin sonsuz maviliğine.
Küçük bir ada olsaydım derdim
Issız, kederli, çorak
Karışıp gitseydim sana, dünyadan ve dertlerinden uzak
Ah deniz, ah mavi sonsuzluk
Büyük, dürüst ve temiz Ahh!
Deniz'e benzeyen insanlar
Nerdesiniz?
Nerdesiniz?...