Zelal Gökçe Fincan

Fîncan
Dala konmuş Pepuk kuşu
Nefessiz kalmış, inliyor sesi
Aldılar saçları iki örgülü yari
Nerede benim sarı saçlım
Bindirdiler yari vilise (araç)
Dondu gözyaşları gözünde
Döndürdüler yönünü Tiblis’e
Nerede benim sarı saçlım
Fîncan’ı Erivan’a götürdüler
Birinci kâsede su verdiler
İkinci kâsede zehir verdiler
Nerede benim sarı saçlım